ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΑ'-14 ΙΟΥΛΙΟΥ 1999(Ν.2734/1999):Συνέχιση σχεδίου νόμου Υπ. Δημόσιας Τάξης"Εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα"(Κοιν. Εκπρόσωπος)
Σε ότι αφορά την παράγραφο 4 του άρθρου 3, επαναλαμβάνω ότι "η απόσταση κατ' ευθείαν γραμμή" δεν εξυπηρετεί. Πρέπει να μπει "σε ακτίνα λιγότερη από διακόσια μέτρα από ναούς, σχολεία, νηπιαγωγεία και φροντιστήρια". Ελπίζω ο κύριος Υπουργός να το έχει αντιληφθεί αυτό το οποίο εξηγώ, διότι μπορεί ένας οίκος ανοχής να είναι κολλητά στο ιερό ενός ναού οπότε το "κατευθείαν γραμμή" δεν εξυπηρετεί σ' αυτήν την περίπτωση. Λοιπόν, πρέπει τα οικήματα να μη βρίσκονται σε ακτίνα λιγότερη των διακοσίων μέτρων από ναούς, σχολεία και νηπιαγωγεία.
Θα ήθελα επίσης για τις αποστάσεις μεταξύ των οικημάτων να μπει ένα ελάχιστο όριο στο νομοσχέδιο και να υπάρχει βέβαια η δυνατότητα αναπροσαρμογής της απόφασης είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω. Ο σκοπός είναι, όπως είχαμε πει, να μη δημιουργούνται γκέτο των οίκων ανοχής. Διότι αν αφεθεί το θέμα στους δήμους, τι να σας πω, είναι πιθανό να συμβεί και αυτό.
Στην παράγραφο 5 επίσης του ιδίου άρθρου, προτείνω το προεδρικό διάταγμα που θα εκδοθεί από το Υπουργείο και θα προβλέπει αυτά τα οποία προβλέπονται, να μπορεί να προβλέψει και άλλους περιορισμούς και προϋποθέσεις. Δηλαδή να μην περιοριστεί μονάχα στα δικαιολογητικά, τη διαδικασία έκδοσης και τα στοιχεία που πρέπει να περιέχει η άδεια, καθώς και στις υποχρεώσεις των κατόχων τους. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αυτό το διάταγμα μπορεί να βάλει και πρόσθετους όρους λειτουργίας. Αναφέρομαι σε κάτι που το θεωρώ σημαντικό, εκτός αν δεχθεί ο κύριος Υπουργός να το βάλει στις προϋποθέσεις, ότι ανήλικα παιδιά, που είναι παιδιά των εκδιδομένων δεν μπορούν να συγκατοικούν στο ίδιο οίκημα. Αυτό είναι αυτονόητο.
Επίσης, αν οι οίκοι ανοχής λειτουργούν σε πολυκατοικία, δεν μπορεί να λειτουργούν και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Φαντάζεσθε τώρα να είναι ένας οίκος ανοχής στην πολυκατοικία, αν τέλος πάντων όλοι οι ένοικοι δεν έχουν πει όχι, και να μπαινοβγαίνουν τη νύχτα οι πελάτες; Θα έλεγα πως όλοι οι οίκοι ανοχής δεν θα έπρεπε να λειτουργούν τη νύχτα. Αλλά εν πάση περιπτώσει, για να μη γινόμαστε υπερβολικοί, τουλάχιστον να μη λειτουργούν αυτοί που λειτουργούν σε πολυκατοικίες ή σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Αν δεν θέλει ο κύριος Υπουργός αυτά να τα βάλει στο νόμο, ας διατυπωθεί έτσι η παράγραφος 5 που δίνει την εξουσιοδότηση στο προεδρικό διάταγμα, ώστε το προεδρικό διάταγμα να μπορεί να καθορίζει τους πρόσθετους όρους και τις προϋποθέσεις, όπως τι όρους υγιεινής πρέπει να πληροί αυτό το οίκημα, τι τουαλέτες θα έχει, πόση έκταση τα δωμάτια κλπ. Αυτά πρέπει να μπουν σε διάταγμα.
Ακόμη θα ήθελα να παρατηρήσω σχετικά με το άρθρο 5, παράγραφος 1, περίπτωση στ', το εξής: Πολύ σωστά μπήκε -έπειτα και από δική μου πρόταση- η ποινική κύρωση εναντίον των ιδιοκτητών και εκμισθωτών που παρέχουν το οίκημα σε πρόσωπο που δεν έχει άδεια επαγγέλματος. Αλλά πρέπει να προστεθεί πως η κύρωση ισχύει όταν το παραχωρούν και σε κάποιον που δεν έχει άδεια εγκατάστασης. Γιατί μπορεί να έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και να μην έχει πάρει άδεια εγκατάστασης, ακριβώς γιατί το οίκημα δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να πάρει άδεια εγκατάστασης. Επομένως, πρέπει να μπει "εκμισθώνει ή παραχωρεί την χρήση οικήματος σε πρόσωπο που δεν κατέχει πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος ή άδεια εγκατάστασης" και θα πρότεινα ακόμη, γιατί το θεωρώ πολύ σωστό, "ή το οίκημα δεν πληροί τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 του άρθρου 3." Διότι, αν προσέξουμε καλά τις ποινικές κυρώσεις, η παράγραφος 4 του άρθρου 3 δεν αναφέρεται πουθενά. Λέει στις ποινικές κυρώσεις στο εδάφιο β' "Εγκαθίσταται σε οίκημα χωρίς να είναι εφοδιασμένος με τη άδεια που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 ή εκδίδεται με αμοιβή σε οίκημα κατά παράβαση των διατάξεων των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 4.". Δηλαδή ποιος; Εκείνος που εκδίδεται τιμωρείται, αν εκδίδεται σε οίκημα που δεν πληρεί τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4. Αλλά εκείνος που παραχωρεί το οίκημα κατά παράβαση της παραγράφου 4, δηλαδή ο ιδιοκτήτης διατηρητέου κτιρίου, ανακηρυγμένου, που το παραχωρεί, αυτός δεν τιμωρείται, διότι με την παράγραφο στ' τιμωρείται μόνο στην περίπτωση που το δώσει σε πρόσωπο που δεν έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Θεωρώ πολύ σημαντικές αυτές τις παρατηρήσεις. Πολύ σύντομα τις επαναλαμβάνω για τον κύριο Υπουργό. Στην παράγραφο στ' του άρθρου 5 παράγραφος 1, εκεί που λέει "εκμισθώνει ή παραχωρεί τη χρήση εκείνου σε πρόσωπο που δεν κατέχει πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος" να προστεθεί "ή άδεια εγκατάστασης ή το οίκημα δεν πληροί τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 του άρθρου 3". Μόνο έτσι καταπολεμάμε την παράνομη άσκηση αυτής της δραστηριότητας, όταν βάλουμε στις ποινικές κυρώσεις και τον ιδιοκτήτη ή εκμισθωτή του οικήματος, ο οποίος πρέπει να είναι συνυπόχρεος και συνυπεύθυνος για την τήρηση όλων αυτών των προϋποθέσεων.
Επίσης, έχω επιφυλάξεις για τη σφράγιση με απόφαση του δήμου. Δεν ξέρω τι θα κάνει ο κύριος Υπουργός στο άρθρο 6 παράγραφος 3. Νομίζω ότι η Αστυνομία είναι το καταλληλότερο όργανο. […]
Κανένας δεν έχει αντίρρηση ή τουλάχιστον εμείς δεν έχουμε αντίρρηση να δημιουργηθεί αυτό το σώμα ειδικών φρουρών, να ανακουφιστεί η Αστυνομία, να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα φυλάσσουν αυτούς τους ειδικούς στόχους και η τελική κατάληξη να είναι αυτή που θέλει και ο κύριος Υπουργός, να φυλάσσεται επιτέλους ο πολίτης εκεί που κατοικεί, στη γειτονιά του.
Θεωρώ σημαντική, αν είναι οριστική, την υποχώρηση του κυρίου Υπουργού στο ότι δεν θα αυξάνεται ο αριθμός. Αυτή είναι μία θετική εξέλιξη.
Είναι προβληματική πάντως η τροπολογία, διότι φοβούμαι μήπως δημιουργήσει κανένα σώμα "πραιτοριανών" και αναφέρομαι σε δύο διατάξεις ευαίσθητες. Η μία διάταξη είναι ο τρόπος πρόσληψης. 'Έχει δίκιο ο κύριος Υπουργός ότι υπάρχει το προηγούμενο της διάταξης για την εξωτερική φρούρηση των φυλακών με τροπολογία του κ. Γιαννόπουλου.
Οφείλω να υπενθυμίσω στη Βουλή πώς έγινε, πώς ψηφίστηκε αυτή η τροπολογία γι' αυτό το ειδικό σημείο. Είχε φέρει ο κ. Γιαννόπουλος μια διάταξη τραγελαφική, δηλαδή ο κάθε Υπουργός έπαιρνε όποιους ήθελε, για τους χίλιους τριακόσιους εξωτερικούς φρουρούς. 'Έγινε ονομαστική ψηφοφορία, συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, με πρώτο τον κ. Πεπονή αντιτάχθηκαν, την απέσυρε ο κύριος Υπουργός διότι δεν είχε πλειοψηφία και την ξανάφερε μετά μια εβδομάδα με αυτού του είδους την διάταξη που φέρνει και ο κύριος Υπουργός και αναγκαστικά ψηφίστηκε η διάταξη. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, δηλαδή, ότι ο τρόπος επιλογής όπως έγινε εκεί, όπως γίνεται και εδώ, γίνεται ουσιαστικά από τον Υπουργό. Βεβαίως, υπάρχει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο οποίος είναι μια εγγύηση, αλλά είναι ένας, διότι τα άλλα δυο μέλη είναι εκπρόσωπος του ΑΣΕΠ που ορίζεται από τον Πρόεδρο -τον Πρόεδρο τον έχει ορίσει η Κυβέρνηση, άρα έχουμε μια επιρροή- και ο άλλος είναι ο διευθυντής της διεύθυνσης αστυνομικού προσωπικού, πάλι πρόσωπο επιλεγόμενο από τον Υπουργό.
Εν πάση περιπτώσει, τότε έγινε αυτό που έγινε και ψηφίστηκε αυτή η διάταξη και επαναλαμβάνεται εδώ και αφού υπάρχει ένα προηγούμενο, υποθέτω ότι θα μείνει η διάταξη ως έχει. Πρέπει όμως να σας προειδοποιήσω κύριε Υπουργέ, για το τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, και το καταγγέλλω στη Βουλή, κατά την διατύπωση του προεδρικού διατάγματος που θα καθορίζει τις προϋποθέσεις, υπό τις οποίες θα προσληφθούν αυτοί οι φρουροί, δηλαδή τα κριτήρια. Γίνεται όργιο. Παραδείγματος χάρη τα φυσικά προσόντα που θέτουν -ακούω, ελπίζω να μην επαληθευθούν- γι' αυτούς τους φρουρούς, είναι πολύ κατώτερα από εκείνα που ισχύουν για την αστυνομία. Δηλαδή γυναίκες με ύψος 1,60 φρουρούν εξωτερικά τις φυλακές, για να αποτρέπουν αυτά τα θηρία που φυλάσσονται μέσα και κάνουν τις εξεγέρσεις και βγαίνουν έξω. Το ύψος επίσης των αστυνομικών είναι κατώτερο, από εκείνο που προβλέπεται για την αστυνομία. Γίνεται ένα τεράστιο "μανιπουλάρισμα" και ως προς τη θέση του γενικού διευθυντή σωφρονιστικού προσωπικού, που αποχωρεί τη Δευτέρα, και το θέμα είναι ποιος θα επιλεγεί γι' αυτήν τη θέση, ώστε σ' αυτό το τριμελές συμβούλιο να τα έχουμε όλα ελεγχόμενα. Σας προειδοποιώ, κύριε Υπουργέ, γιατί ξέρω ότι δεν θέλετε κάτι τέτοιο, να προσέξετε πάρα πολύ στο διάταγμα ή στην απόφαση που θα βγάλετε για τις λεπτομέρειες της εφαρμογής των κριτηρίων και κάθε άλλη λεπτομέρεια. Θα το παρακολουθήσουμε εμείς πολύ στενά το θέμα όπως το κάνουμε τώρα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και περιμένουμε να δούμε τι διάταγμα θα βγει και θα πάει προς επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Στο τέλος της παραγράφου 10, αναφέρεται "για τα λοιπά θέματα που δεν ρυθμίζονται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και κατά την εξουσιοδότηση εκδιδομένων κανονιστικών πράξεων εφαρμόζονται ανάλογα οι αντίστοιχες διατάξεις που αφορούν τους αστυφύλακες". Αυτό είναι σωστό. Αλλά τι θα μείνει από το προεδρικό διάταγμα που θα βγάλετε με την παράγραφο 6, ώστε να εφαρμοστούν όντως οι γενικές διατάξεις που ισχύουν για τους αστυφύλακες; Με μια λέξη σας λέω ότι είναι στα χέρια σας αν θα εφαρμοστεί σωστά η διάταξη ή όχι. Διότι όπως είναι -είπα και πριν- δεν αποτελεί 100% εγγύηση ότι τα πράγματα είναι εξασφαλισμένα.
Και μια άλλη ρύθμιση, με την οποία δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, αφορά την πενταετή θητεία που θα ανανεώνεται έξι φορές. Δηλαδή, θα φθάσουν στα πενήντα πέντε χρόνια αυτοί οι άνθρωποι, θα συμπληρώσουν τριάντα πέντε χρόνια υπηρεσία και κάθε πέντε χρόνια θα ανανεώνεται η θητεία τους; Θα είναι όργανα της κάθε κυβέρνησης. Δεν μιλάω για τον Υπουργό. 'Όταν θα λήγει η θητεία τους θα κοιτάζει αν του αρέσουν αυτοί που είναι μέσα θα τους διώχνει και θα παίρνει άλλους. Δεν είναι διάταξη αυτή η οποία εξασφαλίζει την αξιοκρατία. Θα ήταν, αν δεν είμαστε ένα κράτος εξαρτώμενο κάθε φορά από το κυβερνών κόμμα. Αντιλαμβάνομαι να υπάρχει μια πενταετής πρώτη θητεία, η οποία θα μπορεί να ανανεωθεί, ώστε να μπορεί να φύγει εκείνος ο οποίος δεν είναι καλός. Να δεχθώ ότι θα χρειαστεί και μια δεύτερη πενταετία για να επιβεβαιωθεί η καταλληλότης του. Αλλά από εκεί και πέρα, σε ανθρώπους με δεκαπέντε και είκοσι χρόνια στην υπηρεσία, θα τους πείτε ότι έληξε η τέταρτη σου πενταετία και σε διώχνουμε και φέρνουμε άλλους; Θεωρώ ότι εδώ θα υπάρξει κατάχρηση, διότι θα δημιουργηθεί μία κατάσταση, δηλαδή το Σώμα αυτό μπορεί να γίνει όργανο εξυπηρέτησης. Πιστεύω ότι ανοίγει μία πόρτα.[…]