ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΘ'-5 ΜΑΪΟΥ 1999(Ν.2725/1999):Συνέχιση σχεδίου νόμου Υπ. Πολιτισμού"Ερασιτεχνικός και επαγγελματικός αθλητισμός"(Κοιν. Εκπρόσωπος)
Κύριε Πρόεδρε, τελικά το συμπέρασμα είναι ότι με τις ρυθμίσεις που κάνει στο σωματειακό αθλητισμό το Υπουργείο δημιουργεί μια πραγματικά νόθη κατάσταση.
Έχουμε ψευδεπίγραφα σωματεία του Αστικού Κώδικα και στην πραγματικότητα έχουμε περίπου νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, διότι περιορίζεται τόσο πολύ η ελευθερία των συμβαλλομένων, ώστε τελικά καταντούν να εισέρχονται με μια σύμβαση προσχωρήσεως μέσα σε νομικά πρόσωπα που είναι κρυπτοδημοσίου δικαίου.
Και ναι μεν θεωρώ επιβεβλημένο να περιληφθούν δεσμευτικές διατάξεις, για να προληφθούν ορισμένες δυσάρεστες καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ίσως-ίσως να μπουν και αυτοί οι περιορισμοί που μπαίνουν, όσον αφορά τη διαχείριση των χρημάτων και τη διαχείριση των θέσεων -παρ' όλο που θα αναφερθώ μετά στο άρθρο 30 για το είδος των συμβάσεων που υπογράφουν οι εργαζόμενοι- αλλά δεν μπορούμε να δεχθούμε όλους αυτούς τους περιορισμούς που μπαίνουν, όσον αφορά την εγγραφή των μελών, όπως είναι π.χ. στο άρθρο 2.
Πρέπει να ανοίξουν οι πόρτες, να εγγραφούν όσοι θέλουν να εγγραφούν, με τους περιορισμούς και τα κωλύματα που έχετε, ιδίως όσον αφορά τις ποινικές καταδίκες, αλλά από εκεί και πέρα να λειτουργήσουν τα καταστατικά.
Τα καταστατικά θα περιλάβουν διατάξεις, οι οποίες θα κριθούν στο κάτω-κάτω της γραφής και από το κάθε πρωτοδικείο.
Επαναλαμβάνω ότι όλα είναι φτιαγμένα εν όψει των μεγάλων σωματείων με τα πολλά μέλη και με τις πολλές εισπράξεις και τα μικρά σωματεία των επαρχιών θα δεινοπαθήσουν. Ας αναφέρουμε τη διάταξη για τον αθλητή, που απαγορεύεται να είναι μέλος, παρά μόνο αν έχει περάσει ένας χρόνος από την τελευταία συμμετοχή του. Στα μικρά σωματεία των επαρχιών δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, κύριε Υπουργέ, διότι αυτοί οι ίδιοι οι αθλητές είναι αυτοί που ιδρύουν και τα σωματεία.[…]
Εγώ σας λέω να το εξετάσετε σε ό,τι αφορά τα μικρά σωματεία. Το ίδιο κυρίως ισχύει για την περίφημη διάταξη με το αντίτιμο, η οποία -όπως σας τονίσαμε- θα οδηγήσει σε μαρασμό τα μικρά σωματεία. Και δεν νομίζω ότι δεν επιβάλλετε τον Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων. Αν καταλαβαίνω καλά, το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 λέει ότι στην περίπτωση αυτή, που το σωματείο εισπράττει, τηρεί τα βιβλία της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
Επομένως μπαίνουν μέσα σ' αυτήν τη διαδικασία, η οποία είναι αρκετά περίπλοκη, του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων και τα μικρά σωματεία και αυτό θα δημιουργήσει μεγάλες περιπλοκές. Δεν προσπαθήσατε να βρείτε ένα κριτήριο, όπως σας είπα στην αρχή, αριθμό μελών, περιουσία, κύκλο εργασιών και δραστηριότητα, ώστε τουλάχιστον να περιοριστεί στα μεγάλα και επώνυμα σωματεία αυτή η διάταξη.
Όσον αφορά την αθλητική αναγνώριση, θα ήθελα να σας ξαναθυμίσω αυτήν τη δυσχέρεια που θα σας προκύψει από το γεγονός ότι οι Ομοσπονδίες, μπορούν να δώσουν δικαίωμα ψήφου και σε σωματείο, το οποίο δεν έχει την ειδική αναγνώριση. 'Έτσι θα έχετε σωματεία, τα οποία τα έχετε αναγνωρίσει εσείς, σύμφωνα με αυτές τις προϋποθέσεις, και σωματεία μη αναγνωρισμένα από εσάς, που θα είναι αναγνωρισμένα από τις ομοσπονδίες. Αυτό πρέπει να το προσέξετε.
'Όσο για την τριετία, δεν επιμένω. Αν είναι εναντίον της πολυδιάσπασης στον αθλητικό χώρο, ας ελπίσουμε ότι θα βοηθήσει.
Σας υπέδειξε ο κ. Μεϊμαράκης στο άρθρο 14 ότι δεν πρέπει ο αντιπρόσωπος που πηγαίνει στην ομοσπονδία και ψηφίζει, να βγαίνει τόσο εύκολα, με μια απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου και χωρίς κάποιες προϋποθέσεις. Νομίζω ότι θα πρέπει να δεχθείτε την πρόταση ότι πρέπει να μπουν τουλάχιστον κάποιες προϋποθέσεις για το ποιος επιλέγεται.
Ο κ. Μεϊμαράκης έκανε μια πρόταση, παραδείγματος χάρη να έχει ορισμένο χρόνο που να είναι...[...]
Εν πάση περιπτώσει, από την πείρα σας πρέπει να ξέρετε ότι αυτή η ιστορία λειτουργεί κατά τρόπο ανεξέλεγκτο. Και καλό είναι, αφού βάζετε τόσες δεσμεύσεις για το ποιοι εγγράφονται και πόσες υπογραφές πρέπει να έχουν, ας μπει και μία δέσμευση εδώ, ώστε να μην εκλέγεται όποιος-όποιος ως αντιπρόσωπος και μετά να ασκεί το δικαίωμα ψήφου.
'Έπειτα θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί υπάρχει τόση δυσπιστία σχετικά με το που περιέρχεται η περιουσία των ομοσπονδιών, όταν διαλυθούν. Θα μπορούσε να ισχύσει το καταστατικό, όπως πρότεινε και ο κ. Ζαφειρόπουλος, και όταν δεν υπάρχει πρόβλεψη στο καταστατικό, ας πηγαίνει στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Εν πάση περιπτώσει, επειδή μιλάμε για τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, πρέπει να μπει ένας φραγμός στη συμμετοχή των υπαλλήλων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού στα διοικητικά συμβούλια ομοσπονδιών.
Μπορεί να είναι μία πρακτική, η οποία έχει ακολουθηθεί χρόνια. Αυτή η πρακτική όμως πρέπει να σπάσει. Ευκαιρία είναι να βάλετε το κώλυμα των υπαλλήλων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού τώρα μέσα στα κωλύματα που προβλέπονται στα πρώτα άρθρα. Εάν πρέπει να μπει μεταβατική διάταξη για τους υπηρετούντες, αυτή να μπει, όπως είπατε, αργότερα στις μεταβατικές διατάξεις, αλλά η απαγόρευση πρέπει να μπει τώρα.
Θέλω να πω δυο λόγια γι' αυτόν τον ειδικό συνεργάτη τον οποίο προσλαμβάνουν οι ομοσπονδίες. Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως χρειάζεται κάποιο εξειδικευμένο πρόσωπο για να μπορεί να κάνει ένα κυρίως διαχειριστικό έργο. Αλλά έτσι όπως ορίζονται τα προσόντα εδώ πέρα, μπορεί να είναι σχεδόν παντελώς ανειδίκευτος αυτός που θα μπει. Να έχει π.χ. εμπειρία δύο τουλάχιστον ετών σε αθλητικά θέματα.
Τι προσόν είναι αυτό, κύριε Υπουργέ, "εμπειρία δύο ετών σε αθλητικά θέματα" και ορίζεται ειδικός συνεργάτης με μισθό γενικού διευθυντού κεντρικής υπηρεσίας Υπουργείου και έχει και όλα αυτά τα δικαιώματα;
Νομίζω ότι εδώ ανοίγει μία πόρτα για ημετέρους, για παραημετέρους και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Γι' αυτό η πρότασή μας είναι τα προσόντα να γίνουν πολύ πιο δεσμευτικά και πολύ πιο περιορισμένα, ώστε να μην ανοίξει καμία πόρτα για να έχουμε νέες θέσεις, νέες διακρίσεις και νέους ημετέρους.
Για τη συμμετοχή του 20% των γυναικών φυσικά δεν συζητώ. Νομίζω ότι μάλλον ως ευφυολόγημα τίθεται στην Αίθουσα αυτήν υπό τη μορφή προβλήματος, διότι και η διεθνής τάση είναι αυτή και το Σύνταγμα το επιτρέπει. Νομίζω ότι κάποιος το ενεφάνισε και ως αντισυνταγματικό. Δεν θα ξέρει μάλλον το άρθρο 116 που επιτρέπει τις αποκλίσεις ... […]
Και λίγο είναι. Χαίρομαι, κύριε Μεϊμαράκη.
Το καινούριο Σύνταγμα που θα φτιάξουμε -γιατί θα αλλάξει η διάταξη του 116- θα προβλέπει και τα θετικά μέτρα. Δηλαδή, την υποχρέωση να μπαίνουν θετικά μέτρα για την εφαρμογή της ουσιαστικής ισότητας ...
Σχετικά με το άρθρο 30, τώρα εδώ όλα γίνονται δημοσίου δικαίου, κύριε Υπουργέ, σε ό,τι αφορά τις θέσεις. Πρώτα απ' όλα θέτετε αριθμό θέσεων. Δηλαδή είναι σαν να είναι μία δημόσια υπηρεσία όπου προβλέπετε πόσες οργανικές θέσεις έχει. Μετά εφαρμόζετε το ν. 2470, άρα καταργούνται οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις και η διακύμανση των μισθών.
Ευτυχώς πάντως που βάλατε και μία προσθήκη, ώστε τουλάχιστον να μη μειωθεί ο μισθός, γιατί πολλοί θα βρεθούν σε κλιμάκιο που δεν ανταποκρίνεται με τις σημερινές τους αποδοχές και παρ' ολίγο να έχαναν και αυτά που παίρνουν.
Εν πάση περιπτώσει, είναι μέσα στο πνεύμα της δημοσιοποίησης, δηλαδή του να καταστούν δημόσια τα σωματεία και επομένως έτσι φαίνεται ότι δικαιολογείται η παρέμβασή σας.[...]
Κύριε Πρόεδρε, δυο λόγια ήθελα να πω μόνο. Είναι θετικό ότι η Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία έγινε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και ευχόμαστε όλα να εξελιχθούν ομαλά. Αλλά ακόμη και αν οι δεκαοκτώ στους είκοσι της ΕΟΑ γνωμοδότησαν διαφορετικά, το αν η επιτροπή πρέπει να είναι ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου είναι δικό μας θέμα. Δεν είναι μόνο τι θα εισηγηθούν ή τι συμφέρει από ορισμένες απόψεις, αλλά τι εξυπηρετεί το έργο τους.
Πάντως, κύριε Υπουργέ, αυτήν τη γενικότερη εξουσιοδότηση που παίρνετε εδώ με ένα προεδρικό διάταγμα, να ρυθμίζετε τα πάντα της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, αυτή η εξουσιοδότηση είναι απαράδεκτη. Είναι τόσο γενική, που είμαι σίγουρη ότι, αν κάποιος θελήσει να την προσβάλει, θα τη ρίξει, και κατά δεύτερο λόγο μας προσβάλλει.
Ακόμα, κύριε Υπουργέ, ήθελα να σας πω για το άρθρο 41 περί βίας, εγώ το αντιμετωπίζω ως ένα άρθρο καλών προθέσεων και μιας καλής εποπτείας του προβλήματος. Αλλά από εκεί και πέρα, έτσι όπως οργανώνεται το θέμα, δεν πρόκειται να σας οδηγήσει πουθενά. Μία επιτροπή από πέντε, έξι, επτά άτομα αυτών των ιδιοτήτων τίποτα δεν μπορεί να κάνει από όλα αυτά, τα οποία της αναθέτετε. Απ' ό,τι αντιλαμβάνομαι, εκείνο που ενδιαφέρει είναι επιτέλους να συνταχθεί ένας ή δύο κώδικες δεοντολογίας, που θα καθορίζουν τις υποχρεώσεις αθλητών, διαγωνιζομένων, προπονητών, διαιτητών, θεατών, φιλάθλων, που θα καθορίζουν γενικά τη συμπεριφορά μέσα στα γήπεδα και θα καθορίζουν και τις κυρώσεις. 'Όλα αυτά τα οποία αναθέτετε και ιδιαίτερα το β' και το στ στην παράγραφο 8 του άρθρου 41 είναι αδύνατο να γίνουν από αυτήν την επιτροπή.
Επομένως, η διάταξη δεν θα οδηγήσει πουθενά. Φροντίστε το θέμα της βίας στα γήπεδα και στον αθλητισμό εν γένει. Να το αντιμετωπίσετε με σωστές ρυθμίσεις και κυρίως επιστρατεύοντας τους αρμόδιους, τους κατάλληλους και συγκροτώντας τα κατάλληλα σώματα. Με μία επιτροπή αυτών των ιδιοτήτων δεν καταφέρνετε τίποτα.