ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΔ'-23 ΜΑΪΟΥ 1997:Επερώτηση προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης για θέματα-αιτήματα Ελληνικής Αστυνομίας.
Ο κύριος Υπουργός είπε ότι χαίρεται, που καταθέσαμε αυτήν την επερώτηση, για να συζητήσουμε τα θέματα της Αστυνομίας. Εγώ πρέπει να πω ότι θα χαιρόμαστε πολύ περισσότερο, αν δεν υποχρεωνόμαστε να καταθέσουμε αυτήν την επερώτηση και να προκαλέσουμε τον κύριο Υπουργό, ν'απαντήσει σε ορισμένα θέματα, τα οποία απασχολούν έντονα και τα Σώματα Ασφαλείας, αλλά κυρίως, τον Έλληνα πολίτη.
Εκείνο, όμως, το οποίο μας απογοήτευσε, είναι ότι ο κύριος Υπουργός απάντησε επιλεκτικά στα θέματα τα οποία του ετέθησαν. Απάντησε σ'εκείνα τα οποία πήραν μερική απάντηση, (αλλά θα δούμε, πώς την πήραν) από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Και άφησε αναπάντητα και δεν πήρε θέση σε θέματα πολύ καυτά, που απασχολούν, όχι μόνον την Αστυνομία, αλλά ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό, που τουλάχιστον διαβάζει εφημερίδες.
Δε μας έδωσε καμία απάντηση για την αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και την αγανάκτηση, που διακατέχουν τα Σώματα Ασφαλείας, για ορισμένες πρωτοφανείς ειδήσεις, που κυκλοφόρησαν στις εφημερίδες, οι οποίες ετέθησαν υπόψη και από τους συναδέλφους και που πραγματικά, μας αφήνουν όλους με βαθύτατες απορίες και ερωτηματικά.
Φαίνεται, δηλαδή, από τα δημοσιεύματα του Τύπου, ότι λειτουργούν κάποιες ανεξέλεγκτες φατρίες, πίσω από την πλάτη της επίσημης ηγεσίας της Αστυνομίας και της πολιτικής ηγεσίας, που ρυθμίζουν τύχες αξιωματικών, που προβαίνουν -όπως λένε τα δημοσιεύματα- και σε αξιόποινες πράξεις, εκβιασμών, πλαστογραφιών, συκοφαντιών, προκειμένου να διεκπεραιώσουν κάποιες κομματικές, φαίνεται, επιλογές.
'Έτσι, βγαίνουν στη δημοσιότητα πληροφορίες και κατατίθενται και κυκλοφορούν ντοκουμέντα, για τα οποία ο κύριος Υπουργός πρέπει να δώσει κάποιες απαντήσεις.
Βέβαια, δε θα περιμένουμε τη γνωστή απάντηση ότι διέταξε ένορκη διοικητική ανάκριση, διότι αυτό είναι κάτι το αυτονόητο και δεν αρκεί. Και φυσικά, δεν αρκεί η απάντηση ότι ο ίδιος οπωσδήποτε αποκηρύσσει τέτοιες εκδηλώσεις, αν υπάρχουν, και θα φανεί αμείλικτος στη δίωξη και καταπολέμησή τους.
Σημασία έχει πάντως, τι δημιουργούν αυτά τα γεγονότα μέσα στους κόλπους της Αστυνομίας και προφανώς, ποια εικόνα και ποιο αίσθημα δημιουργούν στον Έλληνα πολίτη. Αντιλαμβάνεσθε, κύριε Υπουργέ, γιατί ακριβώς μιλώ. Ο κ. Καμμένος εάν δεν κάνω λάθος, διάβασε και αποσπάσματα. Επομένως, πάνω σ' αυτό το πολύ ζωτικό θέμα, πρέπει να έχουμε κάποιες απαντήσεις.
Αλλά πέραν αυτού του πολύ επίκαιρου θέματος, εμείς επερωτώμε τον κύριο Υπουργό για το συνολικό τρόπο αντιμετώπισης των θεμάτων της Αστυνομίας, και μάλιστα, είμαστε υποχρεωμένοι να τον επερωτήσουμε, όχι μόνο για τη δική του πολιτική. Στο σημείο αυτό θα ήθελα εκ προοιμίου να δηλώσω ότι ούτε τις προθέσεις του παρόντος κυρίου Υπουργού αμφισβητούμε ούτε τις προσπάθειες που καταβάλλει αμφισβητούμε, αλλά δυστυχώς, η μοίρα όλων των Υπουργών και μάλιστα του τελευταίου Υπουργού, είναι να δίνουν λόγο για όλα όσα έχουν συμβεί στο Υπουργείο του οποίου προϊσταται, έστω και αν βαρύνουν προηγούμενες καταστάσεις, εφόσον υπαγορεύονται τουλάχιστον από τις ίδιες αρχές και λειτουργούν στα πλαίσια του ιδίου κόμματος.
Ας πάρω, όμως, από την αρχή αυτά για τα οποία συζητήσαμε και τις απαντήσεις τις οποίες έδωσε ο κύριος Υπουργός.
Ετέθησαν τα οικονομικά αιτήματα των αστυνομικών και απήντησε ο κύριος Υπουργός ότι αυτά λύθηκαν. Λύθηκε, δηλαδή, το θέμα της διασύνδεσης του μισθολογίου με τις 'Ένοπλες Δυνάμεις. Λύθηκε το πρόβλημα της εναρμόνισης των βαθμολογικών προαγωγών και λύθηκε το περίφημο επίδομα εξομάλυνσης που θα γιατρέψει κάποιες ανακολουθίες που δημιουργήθηκαν από την ψήφιση του μισθολογίου.
Αλλά ερωτούμε, κύριοι συνάδελφοι, και ερωτούμε και σας, κύριε Υπουργέ: Πότε τακτοποιήθηκαν αυτά; Μόλις χθες.
Χθες, κύριοι συνάδελφοι, κατετέθη η τροπολογία που τακτοποιεί όλα αυτά τα οποία μας εξέθεσε ο κύριος Υπουργός. Και για να φθάσουμε σ' αυτήν τη χθεσινή, πριν από την επερώτησή μας τακτοποίηση, έπρεπε να συμβούν τα εξής συνταρακτικά, στα οποία οδηγήθηκαν οι αστυνομικοί, πραγματικά λόγω απογνώσεως: 'Έπρεπε μεταξύ 8 Μαΐου και προχθές να απειλήσουν με αποχή από τα καθήκοντα, ένα μέτρο διαμαρτυρίας, το οποίο ξέρουμε ότι και με το Σύνταγμα δε συμβιβάζεται και κυρίως δε συμβιβάζεται με την αποστολή και με το κύρος της Αστυνομίας. 'Έπρεπε να κάνουν αλλεπάλληλες συνελεύσεις για να θέσουν και να ξαναθέσουν αυτά τα αιτήματα, τα οικονομικά και τα υπηρεσιακά. 'Έπρεπε να κατέβουν στους δρόμους σε πορεία και να διαλαλήσουν αυτές τις απαιτήσεις, οι οποίες από τον τρόπο που τακτοποιήθηκαν, βλέπουμε πόσο εύλογες και δικαιολογημένες ήσαν.
'Έπρεπε, λοιπόν, να γίνουν όλα αυτά για να φθάσουμε στη χθεσινή τροπολογία, πριν από την επερώτησή μας;
Νομίζω ότι μία τέτοια μεταχείριση των Σωμάτων Ασφαλείας, όχι μόνο είναι άδικη και σχεδόν απάνθρωπη, αλλά είναι περίπου και περιπαικτική. Διότι δεν μπορείς να αναγνωρίζεις το δίκαιον του αιτήματος, να μην το ικανοποιείς, να εξωθείς σε αυτού του είδους τις διαμαρτυρίες και στο τέλος να λες "είμαστε πολύ εντάξει, διότι εμείς ικανοποιήσαμε ένα μέρος τουλάχιστον των αιτημάτων".
Είπε ο κύριος Υπουργός ότι και τα εκτός έδρας έχουν τακτοποιηθεί, διότι έχουν εγγραφεί εννέα δισεκατομμύρια στον προϋπολογισμό. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο να εγγραφούν στον προϋπολογισμό. Το πρώτο είναι ότι δεν έπρεπε να οφείλονται και άρα, έπρεπε από καιρό, όταν οι ανάγκες των αστυνομικών ήταν επίκαιρες, να είχαν πληρωθεί, στην ώρα τους. Το δεύτερο, είναι ότι αν και ενεγράφησαν στον προϋπολογισμό, ακόμα δεν τα έχουν πάρει. Ακόμα δεν έχουν δοθεί τα εκτός έδρας. Γιατί δε δίνονται; Δηλαδή, και εδώ πρέπει να εμπαίξουμε τους αστυνομικούς, λέγοντάς τους, με την ωραία παρομοίωση που έκανε ο κ. Καρατζαφέρης για το Σκωτσέζικο ντουζ "μην ανησυχείτε, τα εξασφαλίσαμε, τα εγγράψαμε στον προϋπολογισμό". Τι αξία έχει, αν δεν τα παίρνουν;
'Έρχομαι στο θέμα της μοριοποίησης που έθεσε ο κύριος Υπουργός. Δεν υπάρχει καμιά διαφωνία ότι η μοριοποίηση είναι ένα αντικειμενικό σύστημα για τις μεταθέσεις και τις τοποθετήσεις. Εδώ συμβαίνει πάλι το εξής αξιοπερίεργο. Πότε δόθηκε η μοριοποίηση; Προ ημερών ψηφίστηκε αυτό το διάταγμα που καθιερώνει τη μοριοποίηση για τις μεταθέσεις.[...]
Είπε, μάλιστα, ο κύριος Υπουργός πολύ χαρακτηριστικά, ότι αυτό είναι ένα υγιές σύστημα που ικανοποιεί τα αιτήματα, διότι στην πραγματικότητα καθιερώνουμε τη μονιμοποίηση. Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω: Καθιερώνεται ή καθιερώθηκε η μονιμοποίηση ποίων; Διότι επί ποίων θα εφαρμοστεί αυτό το υγιές σύστημα της μοριοποίησης, όταν τα πάντα είναι ήδη τακτοποιημένα και μάλιστα, με ειδικά κριτήρια; Εγώ θα αποφύγω να σας πω, "κομματικά κριτήρια", κύριε Υπουργέ, αλλά να δεχτώ τα προσωπικά κριτήρια που είπατε.
'Όταν είναι ήδη καλυμμένες όλες οι θέσεις, όταν έχουν γίνει με το παλαιό σύστημα όλες οι τοποθετήσεις, έρχεται το σύστημα της μοριοποίησης, για να εγκαθιδρύσει την εντιμότητα και την αξιοκρατία στο μέλλον; Καλό είναι, βέβαια και αυτό, αλλά σημασία έχει να μην εμπαίζουμε και πάλι τους αστυνομικούς λέγοντας "δεχθήκαμε ένα αίτημα που σας ικανοποιεί".
Ισχυρίζομαι ότι αυτήν τη στιγμή για αρκετό διάστημα είναι ένα δώρο άνευ αξίας, διότι είναι γνωστό ότι μόλις ήρθε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αμέσως έκανε περίπου πεντακόσιες μεταθέσεις, με κομματικά κριτήρια, απομακρύνοντας οικογενειάρχες από τις οικογένειές τους και τοποθετώντας τους στην Αθήνα και αλλού. Αφού έγιναν, λοιπόν, αυτές οι κομματικές μεταθέσεις -έρχομαι και σε κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ, που αφορά εσάς- και ενώ υπήρχε διαβεβαίωση ότι τα κενά δε θα πληρωθούν πριν από τη θεσμοθέτηση αυτού του συστήματος της μοριοποίησης, έχω την πληροφορία -και περιμένω να μου δώσετε μια απάντηση- ότι την εβδομάδα πριν από την Κυριακή των Βαΐων έγιναν αθρόες τοποθετήσεις με το παλαιό σύστημα, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι δε θα γίνει καμία, με αποτέλεσμα να φτάνουμε σε αυτό το φαινόμενο που κι εσείς παραδεχθήκατε, να είναι δηλ. κατειλημμένες οι θέσεις, να μην υπάρχει δυνατότητα μετακίνησης αυτών που τις κατέλαβαν και να μην υπάρχει και δυνατότητα πλήρωσης κάποιων κενών που παρατηρούνται σε συγκεκριμένες περιφέρειες.
Επειδή μιλάμε για θέσεις και τοποθετήσεις, οι αστυνομικοί έχουν υποβάλει, όπως πληροφορήθηκα και το έχετε στα χέρια σας, ένα οργανόγραμμα για την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών και την ανακατάταξη των θέσεων κατά περιφέρειες. Κι' αυτό γιατί υπάρχουν καινούριες ανάγκες πλέον και θα πρέπει να γίνει μία αναδιάταξη. Μπορεί αυτό το οργανόγραμμα να δημιουργήσει και τις κατάλληλες θέσεις, ώστε να υπάρξει πλήρωση με μοριοποίηση. Γι'αυτό το οργανόγραμμα δεν ακούσαμε τι θα γίνει και ελπίζουμε να μας πείτε στη δευτερολογία σας ποια τύχη μπορεί να έχει.
Κύριοι συνάδελφοι, ο κύριος Υπουργός εξήγγειλε επίσης και ορισμένα νέα μέτρα, τα οποία θα λάβει και ορισμένους νέους θεσμούς που θα δημιουργήσει, όπως την εκχώρηση αρμοδιοτήτων στη δημοτική αστυνομία. Να το κάνει, συμφωνούμε. Πιστεύουμε, ότι ορισμένα καθήκοντα πρέπει να φύγουν από την Αστυνομία, γιατί αλλιώνουν το χαρακτήρα της, και πρέπει να πάνε αλλού.
Μιλήσατε για το Σώμα Συνοριακής Φρούρησης. Να το κάνετε και αυτό, αλλά περιμένουμε να δούμε πώς θα το κάνετε, με ποιους όρους. Ελπίζω να έρθει στη Βουλή να το συζητήσουμε, όπως και το άλλο της εκχώρησης αρμοδιοτήτων, για να υπάρχει και ο έλεγχος του Κοινοβουλίου.
Δεν άκουσα τίποτα, κύριε Υπουργέ, για τη Δικαστική Αστυνομία. Είναι ένας θεσμός, ο οποίος είχε ξεκινήσει από τις ημέρες μου όταν ήμουν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Συνάντησε τις αντιδράσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ιδιαίτερα στο πλαίσιο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Επομένως θα έπρεπε να μας πείτε και σ'αυτό το σταθερό αίτημα των δικαστηρίων αλλά και των ιδίων των αστυνομικών, εάν προτίθεσθε να προχωρήσετε ανάλογα.
Κύριοι συνάδελφοι, στο λίγο χρόνο που έχω, θέλω να ασχοληθώ και με μία γενικότερη αντίληψη σχετικά με το έργο της Αστυνομίας και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι αστυνομικοί, αλλά και με το αίσθημα που συμμερίζονται ή δε συμμερίζονται οι πολίτες σε σχέση με την Αστυνομία. Λυπηθήκατε, όπως μας είπατε κύριε Υπουργέ, για τη διασύνδεση που έκανε ο κ.Καρατζαφέρης της εγκληματικότητας με την Αστυνομία απαντώντας με τις αναμφισβήτητες επιτυχίες που έχει η Αστυνομία σε ορισμένους χώρους, καθώς και με το γεγονός που συμμεριζόμαστε απόλυτα και το υιοθετούμε και το εκφράζουμε και εμείς, ότι τα όργανα των Σωμάτων Ασφαλείας παρά τις δυσμενείς συνθήκες υπό τις οποίες υπηρετούν, παρά την έλλειψη ενδιαφέροντος, και την περίπου περιπαικτική διάθεση που αντιμετώπισαν μέχρι στιγμής για τα βασικά τους αισθήματα, παρόλα αυτά εκτελούν το καθήκον τους με αυταπάρνηση και προσπαθούν να ανταποκριθούν σε απαιτήσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνάμεις τους. Γιατί είναι απαιτήσεις που έχουν παραχθεί από τις σύγχρονες συνθήκες διαβίωσης, ιδίως στις μεγάλες πόλεις, με την αύξηση της βίας και με τις νέες μορφές εγκληματικότητας, τις οποίες ενδεχομένως δεν είναι εξοπλισμένοι ηθικά και από άποψη γνώσεων και από άποψη τεχνικών μέσων να τις αντιμετωπίσουν.
'Όμως, εδώ θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα από μία γενικότερη σκοπιά. Βεβαίως, οι αστυνομικοί προσπαθούν να κάνουν όσο πιο καλά το καθήκον τους. Αλλά η πολιτεία τους παρέχει τις δυνατότητες να ανταποκριθούν σ'αυτό το καθήκον; 'Η μήπως με ορισμένα μέτρα μεροληπτικά ή ατελή σαν κι αυτά που μας απασχόλησαν σήμερα -και που παρέθεσα και εγώ- τους στερούν το κέφι, το κουράγιο και τη δύναμη να ανταποκριθούν και να ξεπεράσουν αυτές τις δυσκολίες;
Γιατί αναμφισβήτητα η εγκληματικότητα έχει πάρει νέες μορφές, έχει γίνει πιο βίαιη και έχει γίνει τεχνολογικά, θα έλεγα, πιο εξειδικευμένη.
Ποια θωράκιση παίρνουν ή έχουν οι αστυνομικοί απέναντι στις παντοειδείς επιθέσεις που υφίστανται όχι μόνο από κακοποιούς και εγκληματικά στοιχεία αλλά μιλάω και για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται πολλές φορές από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, από ορισμένους κοινωνικούς κύκλους που δε διστάζουν να ρίχνουν το λίθο του αναθέματος επί της Αστυνομίας;
Υπάρχει, λοιπόν, ένα σοβαρό θεσμικό κενό, ένα ανεπαρκές θεσμικό πλαίσιο, μία αβεβαιότητα ως προς την υπηρεσιακή κατάσταση και μία πολύ διστακτική, για να μην πω ανύπαρκτη, υπεράσπιση των αστυνομικών έναντι κακοβούλων ισχυρισμών.
Διερωτώμαι, λοιπόν, με ποιο ψυχικό σθένος θα αντιμετωπίσουν και τον κακοποιό ή και τους παντοειδείς πειρασμούς του υποκόσμου, όταν αισθάνονται ότι η ανταμοιβή τους είναι ο παραμερισμός, η εγκατάλειψη, ο εμπαιγμός, η δυσφήμιση ή και ο διασυρμός, όχι πάντα από την υπεύθυνη πολιτική ηγεσία ή τη δική τους ηγεσία αλλά γενικά από το κοινωνικό σύνολο; Αλλά ποιος είναι υποχρεωμένος να τους προστατέψει; Φυσικά, η φυσική πολιτική τους ηγεσία.
Το τραγικό είναι ότι αυτήν την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια και το αίσθημα ελλείψεως προστασίας που ενδεχομένως αισθάνονται οι αστυνομικοί, πρώτος την αντιλαμβάνεται ο ίδιος ο πολίτης, γιατί την βρίσκει να αντανακλάται στην επιβολή του νόμου και της τάξης που όπως ξέρουμε είναι ο πρωταρχικός παράγοντας λειτουργίας της Δημοκρατίας.
'Όταν οι πολίτες δεν αισθάνονται το φρουρό του νόμου που είναι ο αστυνομικός να είναι μπροστά ή τουλάχιστον να είναι πλάι τους, αντίθετα τον βλέπουν να οχυρώνεται καμιά φορά -και συμβαίνει αυτό- πίσω από διατάξεις, εδάφια, παραγράφους ως δικαιολογία για την έλλειψη προστασίας τους από μέρους αστυνομικών οργάνων, ποιο είναι το αποτέλεσμα; 'Ότι τότε ο πολίτης αισθάνεται ανασφαλής και απροστάτευτος. Και η ανασφάλεια του πολίτη είναι ο χειρότερος ανασταλτικός παράγων για οποιαδήποτε ανάπτυξη.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας πως κάνετε πολλές προσπάθειες, κύριε Υπουργέ, και ιδίως μας αναφέρατε προσπάθειες στον τομέα των ναρκωτικών. Σας ερωτώ όμως: Τι να κάνετε και πως να εμπνεύσετε στους αστυνομικούς, όταν από την άλλη μεριά υπεύθυνος Υπουργός της Κυβέρνησης βγαίνει και λέει "το χασίς να αφεθεί ελεύθερο"; Πέστε μου στα αλήθεια αυτός ο αστυνομικός που δέχεται τις διαμαρτυρίες των γονέων, γιατί δε φυλάσσουν σωστά το σχολείο, όταν ακούει ότι ο συνάδελφός σας λέει "το χασίς να αφεθεί ελεύθερο", πώς θα πάει να συλλάβει τον έμπορο ή το διακινητή; Και ακόμα περισσότερο όταν κινδυνεύει -ξέρουμε ποιους κινδύνους διατρέχει- κατά τη δίωξη αυτών των κακοποιών;
Επομένως, κύριε Υπουργέ, σέβομαι τις καλές σας προθέσεις και τιμώ τις προσπάθειές σας τις όποιες ελλιπείς, διστακτικές και καθυστερημένες αλλά εκείνο το οποίο εκφράζουμε με την επερώτησή μας είναι η γενικότερη ανησυχία μας για την Κυβέρνηση, που εκδηλώνεται με τις συγκεκριμένες παραλείψεις έναντι της Αστυνομίας και που απηχεί δυστυχώς μία νοοτροπία η οποία δεν προστατεύει τον πολίτη και δε θωρακίζει την Κοινωνία μας.[...]
Κανένας δεν μπορεί να έχει αντίρρηση επί θεωρητικού επιπέδου και μακροχρονίως με όσα είπε στο τέλος ο κύριος Υπουργός, διότι και οι κρίσεις πρέπει να γίνουν αντικειμενικές και να ισχύουν για όλους τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά, αλλά και να βαθμολογηθεί η παραγωγικότητα και να μπορούν να αμείβονται οι άξιοι και οι άλλοι να δέχονται τις αναγκαίες υποδείξεις και επιτιμήσεις. Επίσης, πολύ ωραίο είναι να δημιουργηθούν αυτοδύναμα ισχυρά τμήματα, αντί για τους εγκατεσπαρμένους σταθμούς, με υλικοτεχνική υποδομή και αρκετό προσωπικό, ώστε να εκτελούν το έργο τους. Αλλά μέχρις ότου φθάσουμε σ'αυτό το ιδεώδες, που όλοι το υιοθετούμε, τί γίνεται σήμερα; τί γίνεται αύριο; Και πώς πληρώνουμε σήμερα και πώς θα πληρώνουμε αύριο, δηλαδή οι αστυνομικοί, το αμαρτωλό χθες; Επομένως, μπορεί μεν ιδεωδώς να μην ενδείκνυται η διασπορά στους μικρούς σταθμούς και να πρέπει να γίνουν μεγάλα τμήματα. Αλλά όταν βρισκόμαστε σε μία ύπαιθρο όπου ήδη καταργήσαμε την αγροφυλακή, αν προχωρήσουμε να καταργήσουμε και τους σταθμούς, τότε ποιος θα αστυνομεύει την ύπαιθρο;
Επίσης, καλό είναι να υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια και να γίνεται και βαθμολόγηση της παραγωγικότητας. Δεχθήκαμε ότι αυτό το σύστημα που εισήχθη με το πρόσφατο διάταγμα, είναι πάνω σε μία σωστή βάση.
Αλλά, για το απώτερο μέλλον δεν φθάνει να φροντίζουμε σήμερα, αν δεν φροντίσουμε και για το σήμερα και το άμεσο αύριο. Τι θα γίνει, κύριε Υπουργέ, με εκείνους που έχουν αποκτήσει μονιμότητα και με εκείνους που δεν μπορούν να πάνε με τη μοριοποίηση στις θέσεις που πρέπει να πάνε, γιατί αδίκως βρίσκονται μακριά από τις οικογένειές τους;
Μήπως θα έπρεπε -και το θέτω ως ερώτημα- να προχωρήσετε σε ένα γενναίο βήμα, αφού όπως δείχνετε, είσθε διατεθειμένος να κάνετε γενναίες τομές; Να επανεξεταστούν όλες οι τοποθετήσεις με τα αντικειμενικά και τα υγιή κριτήρια που θέλετε να τοποθετήσετε. Και κυρίως να επανεξεταστούν αυτές που έγιναν τις παραμονές του Πάσχα. Επί των ημερών σας, έγιναν πεντακόσιες τοποθετήσεις την παραμονή της Κυριακής των Βαΐων, με το παλιό σύστημα, πριν βγει το Διάταγμα. Δεν θα πρέπει τουλάχιστον αυτά τα πρόσφατα να επανεξεταστούν και να ακολουθήσουν τα νέα μέτρα που φαίνεται ότι υιοθετήσατε;
Ακόμη, θέλω να θέσω μερικά ερωτήματα, που αφορούν πάλι τα μεμονωμένα αιτήματα. Περιορίζετε αυτό το σύστημα της μοριοποίησης μέχρι το Β' βαθμό. Μήπως θα έπρεπε να προχωρήσει τουλάχιστον και σε ένα μέρος των αστυνόμων Α', ώστε να καλύψει και διοικητές των τμημάτων, ακριβώς για να απαλυνθούν κάποιες αδικίες και υπερβολές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα;
Θα ήθελα ακόμη να αναφερθώ και σε κάποια κενά που ακόμη έμειναν και δεν τα απαντήσατε. 'Εθεσα το θέμα της ημερήσιας ανάπαυσης -αν θυμάμαι στην πρωτολογία μου- το οποίο δεν δίδεται. Δεν έχω δει στην περιοχή τουλάχιστον του Λεκανοπεδίου, να έχει ανταμειφθεί αστυνομικός, ο οποίος έχει εργαστεί πέραν των κανονισμένων αργιών. Το σύστημα νομίζω ότι είναι να δίδεται μία ημερήσια ανάπαυση.
Διαμαρτύρονται οι αστυνομικοί ότι αυτή η ημερήσια ανάπαυση δεν δίδεται. Και κάποτε θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται και να δίδεται ένα δικαίωμα, το οποίο έχουν. Υπάρχει και ένα αίτημα -δεν το θέσαμε στην πρωτολογία μας, αλλά σας είναι γνωστό- από τις οργανώσεις των αστυνομικών. Τί θα γίνει με το παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου; Και ο τελευταίος γραμματέας της γενικής γραμματείας αθλητισμού θα πάρει επίδομα, θα πάρει πρόσθετη αποζημίωση. Σε τόσους και τόσους αστυνομικούς που θα χρησιμοποιηθούν πέραν του κανονικού ωραρίου, προτίθεσθε να δώσετε μία πρόσθετη αποζημίωση, όπως θα δοθεί σε όλους;
Δύο λέξεις, επίσης, για κάποιες γενικεύσεις που έγιναν εδώ στην Αίθουσα, όχι από σας, κύριε Υπουργέ, αλλά από τα άλλα Κόμματα. Ο κ. Κόρακας αναφέρθηκε στην περίοδο της Νέας Δημοκρατίας. Και προς στιγμήν μπερδεύτηκα και δεν κατάλαβα. 'Ήταν επερώτηση προς τον παρόντα Υπουργό της Δημόσιας Τάξης ή προς τη Νέα Δημοκρατία; [...]
Κύριε Κόρακα, δεν αμφισβητώ το δικαίωμά σας να λέτε ό,τι νομίζετε ότι πρέπει να πείτε. Θα πρέπει, όμως, να σας πω, ότι επί Νέας Δημοκρατίας -δεν ξέρω τι ονόματα αναφέρατε και τι μπορεί κανείς να απαντήσει στα συγκεκριμένα ονόματα- ούτε απεργία των αστυνομικών ηπειλήθη ούτε κατέβηκαν στο δρόμο με πανό και απ' ό,τι θυμάμαι τουλάχιστον και είναι βέβαιο, δεν υπήρξαν τέτοιου είδους αντιδράσεις, σαν αυτές που υπάρχουν σήμερα.
Τακτική σας είναι να τα βάζετε με τα δύο μεγάλα Κόμματα. Τακτική σας είναι να πολεμάτε ορισμένες αρχές επί των οποίων συμβαίνει να συμπίπτουμε με την Κυβέρνηση, όπως την ιδέα του κυρίου Υπουργού να προχωρήσει σε νομικά πρόσωπα με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας, αν πρόκειται έτσι να αντιμετωπίσει σωστά την κατάσταση.
Αλλά πρέπει να αναγνωρίζουμε και ορισμένες αλήθειες. Και αυτή η ισοπεδωτική τάση μου φαίνεται ότι δεν εξυπηρετεί και το διάλογό μας.
Τέλος, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να ακούσω τι θα κάνετε με τη δικαστική αστυνομία. Επειδή έχω μία ευαισθησία στο θέμα, πείτε μας δύο λόγια και γι'αυτό. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.