ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΘ΄-10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2000 : Συζήτηση επερώτησης προς τον Υπουργό Εθν. Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα της Παιδείας. (Κοιν. Εκπρ.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρω αν ενοχλείται ο κύριος Υπουργός από τη γυμναστική, στην οποία όντως τον υποβάλλουμε κάθε τρεις μήνες να λογοδοτεί στη Βουλή για την πολιτική του στην παιδεία, αλλά θα πρέπει να γνωρίζει δύο πράγματα :
Πρώτον, ότι η Νέα Δημοκρατία έχει ως άμεση προτεραιότητα στη δράση της και στο πρόγραμμά της, τα θέματα παιδείας και το δεύτερο, ότι η παιδεία είναι ο κοινωνικός χώρος στον οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εφήρμοσε μία καταστρεπτική πολιτική και δημιούργησε αφόρητες συνθήκες και για τους νέους και για τις οικογένειές τους.
Συνεπώς, με αυτά τα δύο κριτήρια της απόλυτης προτεραιότητας στους στόχους της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και της καταστροφικής πολιτικής την οποία εφαρμόζει το Υπουργείο, θα πρέπει ο κύριος Υπουργός να προσαρμοστεί στη γυμναστική, όπως είπε, στην οποία τον υποβάλλουμε.
Ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο θέλω να θίξω κύριοι συνάδελφοι, είναι η κριτική του κυρίου Υπουργού, ότι η Νέα Δημοκρατία, παρ’ όλο ότι τον φέρνει συνέχεια στη Βουλή για να λογοδοτεί για την παιδεία, δεν λέει τίποτα συγκεκριμένο, δεν λέει τίποτα σαφές και επαναλαμβάνει τις όμοιες, πάντοτε αναχρονιστικές, συντηρητικές και παλαιομοδίτικες θέσεις της και αντικοινωνικές κατά κάποιο τρόπο, αν κατάλαβα καλά, για την παιδεία.
Επειδή, λοιπόν, φαίνεται ότι αυτό τον ενοχλεί τον κύριο Υπουργό, εγώ δεν θα μιλήσω τώρα με λόγους και με το στόμα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα επιχειρήσω να μιλήσω με τα κείμενα και τις διαπιστώσεις άλλων παραγόντων της παιδείας, που τον τελευταίο καιρό και ιδιαίτερα τον προηγούμενο μήνα είδαν το φως της δημοσιότητας και είναι πραγματικά αποστομωτικές.
Πρώτα απ’ όλα αναφέρομαι στη γνωμοδότηση της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου, του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, από τις 14 Δεκεμβρίου 1999, με θέμα “Προτάσεις συγκλήτου για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση”, οι οποίες, κύριοι συνάδελφοι, είναι συντριπτικές για τη μεταρρύθμιση του κ. Αρσένη.
Ο χρόνος δεν μου επαρκεί για να απαριθμήσω την κριτική η οποία επιχειρείται, οφείλω όμως να διατυπώσω με μεγάλη ικανοποίηση ότι τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει η Σύγκλητος του Μετσοβίου Πολυτεχνείου ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα με τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας που και γνωστές είναι , και συγκεκριμένες είναι, και διατυπώθηκαν από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας στο Ζάππειο σε ειδική συνέντευξη και έχουν κυκλοφορήσει στο πανελλήνιο…..[…]
Να έρθω σε ένα δεύτερο κείμενο, κύριοι συνάδελφοι;
Δεν ξέρω, κύριε Υπουργέ, έχετε στο Υπουργείο σας το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας το οποίο προφανώς δεν σας αρέσει. Το έχετε σαμποτάρει και το έχετε σνομπάρει πάρα πολλές φορές, αλλά αυτό το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας έβγαλε μια …..[…]
Κύριε Υπουργέ, δεν είναι δημιούργημα της Κυβέρνησής σας το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας; Δεν είναι δημιούργημα του προκατόχου σας; Ο κ. Πανάρετος, που είναι πρόεδρος, δεν έχει οριστεί από την Κυβέρνησή σας; Και εν πάση περιπτώσει, αν προκαλέσατε μία γνωμοδότηση η οποία έβγαλε ότι με βάση κάποιες νομικές διατάξεις είναι ανύπαρκτο πάντως αυτό το συντριπτικό πόρισμα του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας που κυκλοφόρησε στις 21 Δεκεμβρίου και αποτελεί μία μελέτη στατιστική για την αποτυχία των μαθητών στις εξετάσεις μετά την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, είναι ανύπαρκτο; Επειδή δηλαδή το Νομικό Συμβούλιο είπε ότι το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας ενδεχομένως δεν είναι σύμφωνο με τις κείμενες διατάξεις, διαγράφεται ολόκληρη αυτή η μελέτη; Και τα στατιστικά ξέρετε τι αποδεικνύουν, κύριοι συνάδελφοι; Το τέχνασμα, το τρικ που μεταχειρίστηκε μόλις προ ολίγου ο κύριος Υπουργός Παιδείας για να μας πει ότι δεν υπήρξε σχολική αποτυχία και όλα αυτά είναι παραμύθια. Ξέρετε ποιο είναι το τρικ, το οποίο μεταχειρίστηκε και το αποκαλύπτει εδώ το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας; Συγκρίνει τα αποτελέσματα των εξετάσεων της χρονιάς της περασμένης με ολόκληρη την δεκαπενταετία. Αλλά δεν συγκρίνει κύριοι συνάδελφοι τα αποτελέσματα αυτής της χρονιάς με την προηγούμενη. Και ξέρετε γιατί; Διότι σύμφωνα με την έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας στην Α΄ λυκείου η αποτυχία διπλασιάστηκε σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ στη Β΄ λυκείου δεκαπλασιάστηκε με το νέο εξεταστικό σύστημα. Αυτά λοιπόν, είναι τα στατιστικά δεδομένα του Υπουργείου Παιδείας και αυτή είναι η κατάσταση στο θέμα των εξετάσεων και της σχολικής αποτυχίας.
Αλλά εκείνο, το οποίο είναι πραγματικά αποστομωτικό, κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα κείμενο που κυκλοφόρησε μόλις προχθές. Είναι το τεύχος “Πανεπιστήμιο” που εκδίδεται από ομάδα εκλεκτών πανεπιστημιακών και όπου περιλαμβάνεται ένα σύντομο άρθρο με τίτλο “Τα ανομολόγητα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης” γραμμένο όχι βέβαια από κανένα οπαδό της Νέας Δημοκρατίας, όχι από κάποιον συντηρητικό εκπαιδευτικό από αυτούς που δεν τους εκτιμά ο κύριος Υπουργός της Παιδείας, αλλά ούτε λίγο – ούτε πολύ από τον Αλέξη Δημαρά, γνωστό εκπαιδευτικό υψηλοτάτου κύρους και εμπνευστή της μεταρρύθμισης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όχι βέβαια του κ. Αρσένη, αλλά του κ. Παπανδρέου.
Πού καταλήγει λοιπόν; Θα μου επιτρέψετε να σας το διαβάσω, γιατί είναι μνημειώδες.
Λέει : “Είναι προφανές ότι οι σχεδιαστές της μεταρρύθμισης κατέχονται από την ψύχωση των προβλημάτων που δημιουργεί η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και δεν τους απασχολεί τίποτα άλλο. Βασικός και μοναδικός στόχος τους αποδεικνύεται πως είναι η τήρηση της δημαγωγικής υπόσχεσης ότι οι απόφοιτοι λυκείου θα εισάγονται στα ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς εξετάσεις ή με διαφορετική διατύπωση ότι θα υπάρχει μία θέση σε ΤΕΙ ή ΑΕΙ για κάθε απόφοιτο λυκείου.
Από την ψύχωση προκύπτουν και όλα τα άλλα αξιοκατάκριτα”.
Ακούστε τα, κύριοι συνάδελφοι : “Οι αποσιωπήσεις λόγου χάρη, ότι η ύπαρξη μιας θέσης στα ΑΕΙ, ΤΕΙ δεν σημαίνει και τη θέση που επιθυμεί ο υποψήφιος.
Δεύτερον, οι παραπλανήσεις λόγου χάρη ότι η εξίσωση αποφοίτων λυκείου και θέσεων στην τρίτη βαθμίδα δεν θα γίνει τόσο με αύξηση του αριθμού των θέσεων, όσο με περιορισμό του αριθμού των αποφοίτων, δηλαδή διώχνοντας τα παιδιά από το σχολείο.
Τρίτον, τα τεχνάσματα. Λόγου χάρη τα προγράμματα σπουδών επιλογής”, που τα ακούσαμε από τον κύριο Υπουργό, “που είναι ολοφάνερο ότι προορίζονται πρωτίστως ως πίσω πόρτα για όσους αποκλείονται κατά τις κανονικές διαδικασίες επιλογής.
Τέταρτον, οι αποκλεισμοί. Λόγου χάρη η έλλειψη μέριμνας στο Ενιαίο Λύκειο για τα παιδιά που έχουν ιδιαίτερες κλίσεις και ενδιαφέροντα στους καλλιτεχνικούς κλάδους ή τον αθλητισμό”. Περιττό να σας πω ότι τα μουσικά λύκεια κλείνουν.
Τελειώνω με αυτό, παρ’ όλο που υπάρχουν και άλλα πολλά ενδιαφέροντα σημεία. “Πάνω από όλα η απόκρυψη ότι το νέο σχήμα έχει χαρακτήρα καθαρά αριστοκρατικό, σε αντίθεση με το προηγούμενο που εξέφραζε σαφείς τάσεις εκδημοκρατισμού”.
Έτσι καταλήγει ότι είναι αναμφισβήτητα τα βλαβερά αποτελέσματα αυτής της κυβερνητικής πολιτικής.
Κύριοι συνάδελφοι, αυτά δεν τα λέει η Νέα Δημοκρατία, η αναχρονιστική και παλαιομοδίτικη. Τα λέει ο Αλέξης Δημαράς, ο εμπνευστής μεταρρύθμισης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νομίζω ότι κατόπιν αυτού ο κύριος Υπουργός πρέπει να αναθεωρήσει τους χαρακτηρισμούς του, τουλάχιστον ως προς τη Νέα Δημοκρατία και ως προς την τακτική που ακολουθούμε στην κριτική μας για τα θέματα παιδείας. […]
Ας δούμε τώρα, κύριοι συνάδελφοι, σε αυτές τις κριτικές φωνές που διατυπώνονται από κάθε κατεύθυνση κατά της μεταρρύθμισης και στις αντιδράσεις που υπάρχουν στον εκπαιδευτικό χώρο, είτε από τους μαθητές είτε από τους εκπαιδευτικούς, πώς απαντά το Υπουργείο. Να δούμε τέλος πάντων σε αυτήν τη γενική κατακραυγή τι απάντηση δίνει το Υπουργείο.
Την πρώτη απάντηση που έδωσε, την είδαμε και δεν ξέρω αν θα έρθει και στη Βουλή να τη συζητήσουμε. Είναι η εισαγγελική παρέμβαση, δηλαδή πρόταση νομοθετικού περιεχομένου να μπαίνει ο εισαγγελέας αυτεπαγγέλτως στα σχολεία και μάλιστα εναντίον της θελήσεως των διευθυντών των σχολείων.
Δεν ξέρω, κύριε Υπουργέ, αν θα κατορθώσετε να τη φέρετε ποτέ προς συζήτηση, γιατί έχω την εντύπωση ότι η πρόθεσή σας ήταν μόνο και μόνο να δημιουργήσετε ένα φόβητρο, υποτίθεται. Θα δούμε αν το πετύχατε, αλλά είναι θέαμα δημοκρατικής κυβέρνησης να απαντά στις διαμαρτυρίες του εκπαιδευτικού χώρου με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που εισάγει αυτεπαγγέλτως τον εισαγγελέα και την αστυνομία στα σχολεία, αντί να κάνει διάλογο, όχι βέβαια το διάλογο που μας είπε ότι προτάθηκε στα κόμματα να γίνουν, αλλά ένα σωστό, θεσμοθετημένο και αποδοτικό διάλογο;
Πώς αλλιώς αντιδρά η Κυβέρνηση σ’ αυτήν τη γενική κατακραυγή; Με τις επιτροπές. Μας είπε λοιπόν ο κύριος Υπουργός ότι συνέστησε δύο επιτροπές, την επιτροπή Καζάζη που μελετά –λέει – τη μεταρρύθμιση και θα κάνει προτάσεις για βελτιώσεις και την επιτροπή Μπλέσιου που εξετάζει τα θέματα των εκπαιδευτικών.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν αντέχω στον πειρασμό, παρά να σας διαβάσω το ερωτηματολόγιο που έστειλε η επιτροπή Καζάζη σε διαφόρους φορείς, σε πρόσωπα και σε κόμματα για να ζητήσει τις απόψεις τους για τη μεταρρύθμιση.
Ερώτηση : Θεωρείτε ότι κατά τη χρονική περίοδο πριν από την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση υπήρχε ανάγκη και είχε ωριμάσει το κοινωνικό αίτημα για ουσιαστική αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα; Ερώτηση και απάντηση για να συμβάλει στο διάλογο για την εκτίμηση της μεταρρύθμισης!
Δεύτερη ερώτηση : Πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία και η εκπαιδευτική κοινότητα ήταν έτοιμες να δεχθούν μιας τέτοιας έκτασης εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Πώς κρίνετε το γενικό στόχο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που είναι η ενίσχυση της γενικής παιδείας των νέων μας, ώστε το λύκειο να καταστεί ουσιαστική βαθμίδα εκπαίδευσης;
Αυτό είναι το ερωτηματολόγιο, κύριε συνάδελφε. Εάν εσείς νομίζετε ότι μπορεί να γίνει διάλογος επί της ουσίας και δεν είναι πρόσχημα για να περνάει η ώρα και να λέμε ότι κάνουμε διάλογο, τι να πω. Θέλετε να σας διαβάσω και τα παρακάτω; Δυστυχώς ο χρόνος δε μου φθάνει. […]
Εγώ να δεχθώ ότι η επιτροπή Καζάζη έχει αγαθές προθέσεις και πράγματι οι άνθρωποι εκεί μελετούν τι ακριβώς συμβαίνει και πώς μπορούν να το διορθώσουν. Αλλά, έπρεπε να περάσουν δυόμισι χρόνια αιφνιδιαστικής και αδιάλλακτης εφαρμογής του ν. 2525 και της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης για να συσταθεί μια επιτροπή που θα μελετήσει τη μεταρρύθμιση, αντί πραγματικά να γίνει μια επιτροπή και να μελετηθεί η μεταρρύθμιση σε πιλοτικό στάδιο και σε περιορισμένη έκταση;
Τα πειραματικά σχολεία υπήρχαν, μπορούσε να εφαρμοστεί η μεταρρύθμιση, να βγουν τα αποτελέσματα, οι παρατηρήσεις, και μετά όλα αυτά να μπουν στην πράξη σε γενικό σύνολο. Τι έκανε όμως το Υπουργείο; Ενεπνεύσθη μόλις πήγε ο Υπουργός Παιδείας στο Υπουργείο μία μεταρρύθμιση με κάποιους εμπνευστές, οι οποίοι βέβαια μεταξύ τους σκοτώνονται (υπάρχει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, υπάρχει και το Κέντρο Εκπαιδευτικών Μελετών που σχεδιάζουν τη μεταρρύθμιση και μεταξύ τους δεν συνεννοούνται καλά, κατά τις πληροφορίες μας).
Εν πάση περιπτώσει, αφού ενεπνεύσθη ο Υπουργός αυτήν τη μεταρρύθμιση και στην έβαλε στο χαρτί, έστειλε και ένα ωραίο γράμμα αρχές Αυγούστου στη Νέα Δημοκρατία και φαντάζομαι και στα άλλα κόμματα, και είπε ελάτε να συζητήσουμε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που έχουμε καταρτίσει. Όταν τα κόμματα είπαν πως έτσι δεν μπορούμε να έρθουμε προ τετελεσμένου γεγονότος να συζητήσουμε επί ετοίμου νομοσχεδίου, το νομοσχέδιο κατετέθη σε δεκαπέντε μέρες στη Βουλή. […]
Και βέβαια τι μεταρρύθμιση είναι αυτή; Για θυμηθείτε, κύριοι συνάδελφοι, πως ξεκίνησε και πού έχει καταντήσει. Με σειρά αλλεπαλλήλων εκπτώσεων, διευκολύνσεων, μεμονωμένων προνομίων που ισχύουν για μία χρονιά και δεν ισχύουν και για την επομένη και τώρα βρισκόμαστε στα πρόθυρα, μετά την επιτροπή Καζάζη, να αντιμετωπίσουμε και νέους περιορισμούς και νέες εκπτώσεις και στο χρόνο των εξετάσεων και στην εξεταστέα ύλη, αλλά προσέξτε, όχι στη μείωση των μαθημάτων, που αυτό είναι γενικό εκπαιδευτικό αίτημα. Και ξέρετε γιατί; Για το πείσμα του Υπουργού, διότι αυτό το λέει η Νέα Δημοκρατία στο πρόγραμμά της. Εισηγείται μείωση…. […]
Κύριοι συνάδελφοι, οφείλω να μιλήσω λίγο και για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, διότι εκεί η κατάσταση έχει πλήρως αποτελματωθεί και έχει αποτελματωθεί λόγω παντελούς αδιαφορίας της Κυβέρνησης. Άκουσα για μία σειρά ολόκληρη νέων θέσεων. Δεν ξέρω, είμαι κι εγώ πανεπιστημιακή, είναι και η κ. Κωνσταντοπούλου. Εγώ ξέρω ότι μέχρι την τελευταία σύνοδο των πρυτάνεων, διεμαρτύροντο στερεοτύπως οι πρυτάνεις ότι δεν τους δίδονται θέσεις ΔΕΠ, δεν τους δίδονται θέσεις ΕΔΤΠ και δεν τους δίδονται θέσεις διοικητικού προσωπικού, όταν αυξήθηκαν τα τμήματα κατά εβδομήντα, προκειμένου βεβαίως να αυξηθεί ο αριθμός των εισακτέων και να πούμε, όλα τα παιδιά μπαίνουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Το άλλο που έχει συμβεί με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι ότι κόπηκε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Και ξέρετε, ως επαίτες πήραν τα ιδρύματα στις παραμονές των εορτών πέντε δισεκατομμύρια, έτσι σαν φιλοδώρημα από το Υπουργείο Παιδείας, για να αντισταθμίσει τη συνολική περικοπή των δημοσίων επενδύσεων. Είχε κλείσει όμως η Τράπεζα της Ελλάδος και δεν μπορούσαν να τα εισπράξουν, κύριοι συνάδελφοι. Τα πανεπιστήμια, λοιπόν, περιμένουν τώρα τη νέα χρονιά, να πάρουν το φιλοδώρημα των πέντε δισεκατομμυρίων.
Ένα τελευταίο, κύριοι συνάδελφοι, παρ’ όλο που για τα ΠΣΕ ήθελα να μιλήσω, αλλά θα το κάνω στη δευτερολογία μου, είναι το εξής : Γιατί αυτή η αδράνεια, κύριε Υπουργέ, στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων; Μας είπατε ότι φτάσατε στο 100%. Μακάρι να το έχετε φτάσει. Πώς τα δώσατε;
Σας έχω καταθέσει ερώτηση πάνω από τρεις μήνες και σας ζητώ να μου πείτε αναλυτικά μέσω ποιων ενδιαμέσων φορέων (ψηφίσατε πριν από κάμποσο καιρό τη διάταξη να κάνετε απευθείας αναθέσεις, χωρίς την τήρηση της δημοσιότητας και του διαγωνισμού) σας ζητώ λοιπόν αναλυτικά να μου πείτε ποιες συμβάσεις υπογράψατε και ποιες απευθείας αναθέσεις κάνατε μέσω ενδιαμέσων φορέων από το πρόγραμμα του ΕΠΕΑΕΚ, από τα κοινοτικά κονδύλια, και δεν μου απαντάτε. Γιατί δεν απαντάτε κύριε Υπουργέ; [...]
Κύριε Πρόεδρε, αν κατάλαβα καλά, το Υπουργείο Παιδείας υποστηρίζει ότι ξεκίνησε τη μεταρρύθμιση, όπως την ξεκίνησε, και πάνω στην πορεία τη φτιάχνει. Δηλαδή, με άλλα λόγια τρεις γενιές παιδιών έγιναν πειραματόζωα. Και εκτός από την ψυχική και σωματική τους ταλαιπωρία μ’ αυτήν την απροετοίμαστη και αμελέτητη μεταρρύθμιση, υφίστανται και την ταλαιπωρία των συνεχών μεταβολών και αιωνίων βελτιώσεων. Διότι έτσι όπως πηγαίνει το σύστημα, όλα θα ψάχνουμε να βρίσκουμε τα τρωτά και όλο θα αλλάζουμε τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες φοιτούν τα παιδιά.
Βέβαια, αυτά τα ρητορικά ερωτήματα περί ολοημέρου νηπιαγωγείου και δημοτικού σχολείου νομίζω ότι είναι πολύ ευτελή. Τι μας ρωτά ο κύριος Υπουργός; Αν συμφωνούμε ή αν δεν συμφωνούμε, όπως μας ρωτάει και η επιτροπή Καζάζη; Το πρόβλημα της μεταρρύθμισης δεν είναι το ολοήμερο σχολείο. Καλώς δημιουργήθηκε, όλοι το θέλαμε και αν ισχύουν τα νούμερα που είπε ο κύριος Υπουργός, καλώς λειτουργούν.
Τα προβλήματα της μεταρρύθμισης βρίσκονται αλλού και δεν βρίσκονται σ’ αυτούς τους θεσμούς, με τους οποίους όλοι συμφωνούμε και θα θέλαμε καλά να προχωρούν.
Παραδείγματος χάριν, προβληματικός θεσμός – και δεν συμφωνώ καθόλου μ’ αυτά που είπε ο κύριος Υπουργός – είναι ο θεσμός των ΠΣΕ. Κατ’ αρχήν, δεν είναι μόνο ειδικό πρόβλημα του Πολυτεχνείου Κρήτης. Το Πολυτεχνείο έφερε το πρόβλημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η αλήθεια είναι αυτή, για ποικίλους λόγους, οι οποίοι δεν μας ενδιαφέρουν. […]
Σε όλα υπάρχει πρόβλημα. Επειδή δεν έχει γίνει προσφυγή, σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα; […]
Τα πρόβλημα, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, για να το καταλάβετε, είναι αυτό που είπε το Συμβούλιο Επικρατείας με αφορμή την προσφυγή ενός Πολυτεχνείου που είχε ειδικούς λόγους να προσφύγει. Είπε ότι παραβιάζεται η αρχή της ισότητας, για τους λόγους τους οποίους ανέφερε το Συμβούλιο της Επικρατείας και, επομένως, τα πτυχία που δίνουν αυτά τα ΠΣΕ είναι ελαττωματικά πτυχία.
Εξήμισι χιλιάδες παιδιά φοιτούν σε πανεπιστήμια που δέχονται ενδεχομένως τα ΠΣΕ επειδή δεν τα προσβάλλει κανένας, αλλά παίρνουν ελαττωματικά πτυχία. Αυτά τα παιδιά θα πάνε αύριο να ανταγωνιστούν σε μια δημόσια υπηρεσία για να προσληφθούν και η πρώτη προσφυγή που θα γίνει, θα ακυρώσει το πτυχίο τους, γιατί το πτυχίο τους προήλθε από σπουδές αντισυνταγματικές. Αυτό δεν το καταλαβαίνετε; Δεν έχετε αίσθηση ευθύνης;
Βεβαίως και λειτουργούν τα ΠΣΕ, γιατί και τα παιδιά θέλουν να σπουδάσουν και ενδεχομένως και τα πανεπιστήμια και οι εκπαιδευτικοί θέλουν να διδάσκουν και να παίρνουν και τα επιμίσθια. Αλλά δεν προβληματίζεστε για το τι πτυχία τους δίνετε; Και να ήταν διαμορφωμένα τα ΠΣΕ ως θεσμοί διά βίου εκπαίδευσης, όπως είπε ο κύριος Υπουργός, κανείς δεν θα είχε αντίρρηση. Αλλά δεν είναι διαμορφωμένα έτσι στο νόμο σας. Είναι απλώς ανταγωνιστικά τμήματα στα συμβατικά. Εκείνοι που δεν πέτυχαν με τις κανονικές εξετάσεις για να μπουν σε συμβατικό τμήμα, μπαίνουν από την πίσω πόρτα, όπως λέει ο Αλέξης Δημαράς, και σπουδάζουν και παίρνουν κανονικό πτυχίο.
Κάνατε μήπως μια έρευνα στους εξίμισι χιλιάδες φοιτητές, για να δείτε πόσοι είναι του τύπου και της κατηγορίας που είπε ο κύριος Υπουργός, δηλαδή νοικοκυρές, που τώρα μεγάλωσαν τα παιδιά τους και θέλουν να πάρουν πτυχίο, δημιουργημένοι άνθρωποι, πτυχιούχοι που θέλουν να πάρουν δεύτερο πτυχίο;
Για ψάξτε να δείτε οι εξίμισι χιλιάδες τι είναι; Είναι νέα παιδιά που δεν πέτυχαν στις γενικές εξετάσεις και μπήκαν στα ΠΣΕ. Επομένως δεν δημιουργήσατε ένα θεσμό της διά βίου εκπαίδευσης, απλώς εμπνευστήκατε ένα τέχνασμα για να διευρυνθεί ο αριθμός των εισακτέων και να πραγματοποιηθεί αυτό που λέτε ότι όσοι τελειώνουν, μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο.
Και έρχομαι σ’ αυτό το πρόβλημα. Όσοι τελειώνουν, τόσοι θα μπουν; Τι κάνετε με τους μαθητές της Γ΄ λυκείου, που έδωσαν πέρσι εξετάσεις; Δεν έχετε κάνει τίποτα. Ακόμη λέτε ότι μελετάτε το πρόβλημα και θα κανονίσετε τα ποσοστά τους, αλλά δεν κάνετε τίποτα και δεν κάνετε, γιατί υπάρχει και εκεί συνταγματικό πρόβλημα, κύριε Υπουργέ, και το ξέρετε καλά. Και οι σύμβουλοί σας το ξέρουν. Δεν ξέρετε όμως πώς να μεταχειριστείτε εβδομήντα χιλιάδες υποψήφιους φοιτητές που ανήκουν στην κατηγορία των περσινών της Γ΄ λυκείου.
Εάν λοιπόν προστεθούν και αυτοί – δεν ξέρω με ποιο κριτήριο και με ποιο ποσοστό, δικό σας πρόβλημα, εμείς το περιμένουμε, αλλά πρέπει να δώσετε μια απάντηση, γιατί περιμένουν οι άνθρωποι – τότε δεν ισχύει το όσοι τελειώνουν τόσοι μπαίνουν. Φυσικά δεν φθάνουν οι θέσεις για να προωθηθούν όλοι.
Έρχομαι και σε ένα άλλο θέμα, αυτό των εκπαιδευτικών, που το περάσαμε λιγάκι γρήγορα σε αυτήν τη συζήτηση, γιατί είναι πάρα πολλά τα θέματα.
Έχετε κατορθώσει, κύριε Υπουργέ, και προφανώς αυτό ήταν στις προθέσεις σας κατά πάσα πιθανότητα, να διασπάσετε το χώρο των εκπαιδευτικών και να δημιουργήσετε αντιμαχόμενες ομάδες. Το “διαίρει και βασίλευε” δηλαδή είναι η καλύτερη λύση, αλλά δεν είναι η σοφότερη για έναν πολιτικό και ιδίως για μια κυβέρνηση. Πόσες κατηγορίες εκπαιδευτικών έχουμε αυτήν την στιγμή που ανταγωνίζονται η μια την άλλη και έχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα; Έχουμε τους παλιούς της επετηρίδας που πάνε με αυτό το ποσοστό, το οποίο τους δώσατε. Έχουμε τους επιτυχόντες και μη διορισθέντες του ΑΣΕΠ. Διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι τους δεχθήκατε σήμερα – χθες και σχεδιάζετε να προκηρύξετε διαγωνισμό μόνο για τις κατηγορίες που έχουν εξαντληθεί και δεν θα κάνετε διαγωνισμό για εκείνες που υπάρχουν επιτυχόντες και μη διορισθέντες στο ΑΣΕΠ. Αυτό τι σημαίνει, θα τους απορροφήσετε; Δώστε μια απάντηση. Είναι μια κατηγορία ανθρώπων – χιλιάδες είναι – οι οποίοι θέλουν να ξέρουν τι τους περιμένει. Κάνατε την αδικία να ψηφίσετε ειδική διάταξη και να περικόψετε το χρόνο ισχύος του πίνακα, ο οποίος αντί να λήγει στο τέλος του 2000 τον κάνατε να λήγει στο τέλος αυτού του χρόνου, στο τέλος του 1999, πράγμα που δεν ξέρω αν μπορεί αναδρομικά να εφαρμοστεί σε ανθρώπους οι οποίοι μπήκαν σ’ αυτήν την κατηγορία, όταν ίσχυε το προηγούμενο σύστημα. Άλλη ιστορία με το Συμβούλιο Επικρατείας που θα προκύψει. Εν πάση περιπτώσει, δώστε μια απάντηση με το τι θα κάνετε. Θα τους απορροφήσετε ή όχι;
Η τρίτη και μεγάλη κατηγορία είναι των αναπληρωτών. Βέβαια με καθυστέρηση ενός έτους ακολουθήσατε κάποιες γραμμές που είχαμε θέσει εμείς ως Νέα Δημοκρατία με μια τροπολογία διευκολυντική, που προσπαθήσαμε να ψηφίσουμε μετά το ν. 2525. Έχετε όμως επίγνωση ότι και αυτή η ρύθμιση είναι ανεπαρκής ότι έχουν μείνει παλιοί πτυχιούχοι που έχουν λιγότερη θητεία δεκαέξι μηνών έξω από την επετηρίδα και βεβαίως δεν έχουν καμία προοπτική; Ελέγξατε τον τρόπο με τον οποίο έχει γίνει αυτή η επετηρίδα και την ακρίβεια και αξιοπιστία των στοιχείων της προϋπηρεσίας; Διότι σε μας φθάνουν περίεργα πράγματα. Δηλαδή βρίσκονται μέσα στους δεκαέξι μήνες τελευταίοι πτυχιούχοι και βρίσκονται έξω από τους δεκαέξι μήνες άλλοι, οι οποίοι διαμαρτύρονται και λένε ότι δεν έγινε σωστά ο υπολογισμός της προϋπηρεσίας τους.
Αυτά είναι προβλήματα, τα οποία πρέπει να τα λύσετε και, εν πάση περιπτώσει, θα εμμείνετε ή θα κατεβάσετε το χρόνο προϋπηρεσίας των εκπαιδευτικών –αναπληρωτών;
Η επιτροπή Μπλέτσιου, απ’ ότι καταλαβαίνω, δεν ασχολείται με αυτά τα θέματα, ασχολείται με την αξιολόγηση και με την υπηρεσιακή εξέλιξη των εκπαιδευτικών.
Κανέναν τελευταίο λόγο για την εκμετάλλευση που έγινε μιας αποστροφής της κ. Κωνσταντοπούλου για τον αριθμό των πτυχιούχων.
Ουδείς αρνείται το δικαίωμα και τη δυνατότητα που πρέπει να δίνει η πολιτεία να σπουδάζει όποιος θέλει να σπουδάσει και να παίρνει ένα πτυχίο, όταν θέλει να πάρει ένα πτυχίο. Εκείνο που μας απασχολεί είναι τι σπουδές θα κάνει αυτός που του δίνεις αυτήν τη δυνατότητα και τι πτυχία με τι αντίκρισμα θα πάρει. Όχι μόνο αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, αλλά αντίκρισμα ουσίας, εάν αξίζει πραγματικά αυτό το πτυχίο, εάν κρύβει αυτό το πτυχίο από πίσω του μια γερή εκπαίδευση. Αυτό δεν γίνεται με την πολιτική που ακολουθείτε. Η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων είναι ανεπαρκέστατη, τις δημόσιες επενδύσεις, όπως σας είπα, τις κόψατε και αφού προσθέσατε τόσους εισακτέους και τόσα νέα τμήματα, δεν δώσατε στοιχειώδεις πόρους στα πανεπιστήμια να αντιμετωπίζουν τις λειτουργικές δαπάνες. Αυτή είναι η κριτική μας, κύριε Πρόεδρε.
Κάτι συμπληρωματικό, που με παρακάλεσε η κ. Αράπη να θέσω υπόψη του κυρίου Υπουργού, γιατί η ίδια δεν έχει δικαίωμα. Είπατε ότι η αποτυχία των μαθητών της Α΄ λυκείου οφείλεται στους καθηγητές. Αλλάξατε όμως εσείς τον τρόπο εξετάσεων των μαθητών της Α΄ λυκείου. Διότι ενώ με το προηγούμενο σύστημα εδίδοντο εννέα θέματα κα είχαν δικαίωμα επιλογής τα έξι, τώρα δίνετε υποχρεωτικά χωρίς δικαίωμα επιλογής συγκεκριμένα θέματα και, επομένως, οι πιθανότητες αποτυχίας είναι ηυξημένες. […]