ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Α'-12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2000(Ν.2833/2000): Σχέδιο νόμου του Υπ. Πολιτισμού:"Θέματα προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και άλλες διατάξεις"
Απόρησε ο κύριος Υπουργός και εξέφρασε τη δυσφορία του για το ότι καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο και υποστήριξε -από μια άποψη θα μπορούσε να υποστηριχθεί- ότι είναι αντίθετο με τη βασική θέση μας, η οποία λέει ότι βοηθούμε την Κυβέρνηση, συμπράττουμε, και θεωρούμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες μία εθνική υπόθεση, στην οποία οφείλουμε όλοι να συμβάλουμε. 'Έτσι θα έπρεπε να είναι. Και πρέπει να σας πω ότι αισθάνομαι πάρα πολύ άσχημα και προσωπικά, διότι είμαι και είμαστε υποχρεωμένοι να καταψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο, που υποτίθεται ότι προωθεί το θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ρωτώ, κύριοι συνάδελφοι: Γιατί να υπερψηφίσουμε το νομοσχέδιο, πέραν της γενικής και αορίστου στόχευσής του ότι κατατείνει και αυτό στο να υποβοηθήσει την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων; Για να αναλάβουμε και εμείς μέρος της ευθύνης, της βαρύτατης ευθύνης, που έχει το Υπουργείο και ολόκληρη η Κυβέρνηση; Δηλαδή, να επωμισθούμε την ευθύνη πράξεων και ενεργειών από τις οποίες σιγά σιγά, σταδιακά και τώρα οριστικά αποκλειστήκαμε;
Εάν ίσχυαν αυτά που ελέγοντο πριν από δύο χρόνια ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια κοινή υπόθεση και όλοι θα συμβάλουμε, βεβαίως και έπρεπε να το υπερψηφίσουμε. Αλλά αυτήν τη στιγμή, αυτό το νομοσχέδιο, είναι το τελευταίο βήμα που αποξενώνει παντελώς τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας από τη σύμπραξη στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και το λέω αυτό, διότι είναι ένα αναγκαίο και αναπόφευκτο βήμα, διότι εκεί που φτάσαμε, με την ολιγωρία, την ανικανότητα και την ηθελημένη ή αθέλητη αδράνεια της Κυβέρνησης μέχρι στιγμής, δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο, πέρα απ'αυτό που γίνεται τώρα μ' αυτό το νομοσχέδιο.
Αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να μας υποχρεώσει να το υπερψηφίσουμε. Και μπαίνω σε κάποιες λεπτομέρειες και εξηγήσεις, που δείχνουν πραγματικά γιατί είμαστε, δυστυχώς, υποχρεωμένοι να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
Με το τελευταίο αυτό βήμα τα πάντα τα παίρνει στα χέρια του ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση και το πρωθυπουργικό γραφείο. Και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Αν δεν τα πάρει όλα στα χέρια του ο Πρωθυπουργός, Ολυμπιακοί Αγώνες δεν γίνονται. Βεβαίως, για ό,τι συμβεί στο μέλλον -που εύχομαι να μη συμβεί τίποτα και να πάμε τελικά σε καλούς Ολυμπιακούς Αγώνες- φυσικά την ευθύνη θα πρέπει να την ζητήσουμε αποκλειστικά από τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του.
Τι γίνεται δηλαδή μ'αυτό το νομοσχέδιο; Ο Πρωθυπουργός καθορίζει τα πάντα σε σχέση με την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων και ιδιαίτερα την τακτική επιτροπή, αυτήν την πενταμελή επιτροπή, η οποία θα αποφασίζει για τα πάντα. Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, ορίζει τα μέλη, ο Πρωθυπουργός τα παύει, ο Πρωθυπουργός ορίζει τα καινούρια μέλη.
Ποια είναι όμως τα όργανα που ασχολούνται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Είναι η διϋπουργική επιτροπή, άρα ένα κυβερνητικό όργανο, στο οποίο καμία θέση και κανένα λόγο δεν μπορεί να έχει η Αντιπολίτευση. Είναι η Επιτροπή των Γενικών Γραμματέων. Πάλι ένα όργανο που ανήκει στην Κυβέρνηση και κανένα λόγο δεν μπορεί να έχει η Αντιπολίτευση. Τέλος, είναι η "Οργάνωση 2004" και ειδικά η τακτική επιτροπή, την οποία καθορίζει αποκλειστικά ο Πρωθυπουργός. Αλλά δεν φτάνει μόνο ότι την καθορίζει ο Πρωθυπουργός, επεμβαίνει ο ίδιος και στον τρόπο λειτουργίας της. Διότι ενώ με το νόμο που ίσχυε μέχρι τώρα οι αρμοδιότητες του Προέδρου -τον οποίο βεβαίως επιλέγει ο Πρωθυπουργός και πρέπει να είναι της εμπιστοσύνης του καθορίζονταν με αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου ή από το καταστατικό, ερχόμαστε τώρα στη διάταξη που ορίζει τα εξής:
'Όπως αναφέρεται στην περίπτωση ζ', οι αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου προβλέπονται από το καταστατικό ή καθορίζονται με απόφαση του Πρωθυπουργού, δηλαδή ο Πρωθυπουργός μπορεί να αλλάξει τις αρμοδιότητες του καταστατικού της εταιρείας και να δώσει άλλες αρμοδιότητες στον Πρόεδρο. Επίσης με απόφαση του Πρωθυπουργού καθορίζονται οι αρμοδιότητες του Αντιπροέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου. Στην παλαιά διάταξη οι αρμοδιότητες του Προέδρου και του Διευθύντος Συμβούλου καθορίζονταν από το διοικητικό συμβούλιο.
Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα να λειτουργήσει αυτή η επιτροπή γρήγορα και να παίρνει αποφάσεις, που να υλοποιούνται από στιγμή σε στιγμή και όχι από μέρα σε μέρα. 'Άρα πρέπει να έχει ένα μεγάλο συγκεντρωτισμό και αυτός ο συγκεντρωτισμός εναποτίθεται στα χέρια του Πρωθυπουργού. Απορείτε λοιπόν γιατί δεν τις ψηφίζουμε αυτές τις διατάξεις; Πώς να τις ψηφίσουμε;
Έρχομαι τώρα σε άλλα θέματα που μας υποχρεώνουν να καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο. Τι γίνεται με τις προσλήψεις; Τα είπαν οι εισηγητές και οι συνάδελφοι των άλλων κομμάτων. Για όλες τις προσλήψεις -κατά παρέκκλιση από τον ταλαίπωρο ν. 2190 που έχει υποστεί τόσα πλήγματα, οπότε να υποστεί και άλλα τώρα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έρχεται σαν φυσιολογική συνέπεια- διαβάζουμε ότι τα προσόντα και η διαδικασία επιλογής καθορίζονται από την εταιρεία, δηλαδή από τα μέλη που όρισε ο Πρωθυπουργός και από τον Πρόεδρο και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο, των οποίων τις αρμοδιότητες τις έχει καθορίσει ο Πρωθυπουργός.
Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Σε κατεπείγουσες περιπτώσεις που φτάνουν μέχρι το 15% στα δύο πρώτα χρόνια, μπορεί να γίνεται και απευθείας πρόσληψη προσωπικού χωρίς καν προκήρυξη. Εγώ καταλαβαίνω την απευθείας πρόσληψη ως εξής: "Σε παίρνω διότι σε ξέρω -ας ελπίσουμε επειδή είσαι σπουδαίος". Αλλά ποιος μας βεβαιώνει ότι αυτές οι επιλογές θα γίνονται με αποκλειστικά αξιοκρατικά κριτήρια και δεν θα παρεμβαίνουν και τα άλλα "γνωστά" με τα οποία μας έχει συνηθίσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δηλαδή οι κομματικές προτιμήσεις και εύνοιες; Κύριοι Υπουργοί και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ζητάτε να ψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο που προβλέπει μία τέτοια διάταξη;
Να μιλήσω και για τις αποσπάσεις χωρίς έγκριση των υπηρεσιακών συμβουλίων; Εγώ θα έλεγα ότι: "χωρίς έγκριση των υπηρεσιακών συμβουλίων" θα ήταν κάτι που θα μπορούσαμε να το δεχθούμε, αφού αυτά τα υπηρεσιακά συμβούλια, παρ' όλο που ελέγχονται από το κυβερνών κόμμα, καμιά φορά αγκυλώνονται και δεν κάνουν βήμα. Ας έλεγε τουλάχιστον η διάταξη "μετά γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου", ώστε να μπορεί να ελεγχθεί αυτή η απόσπαση.
Δεν μπορώ να μιλήσω για τις συμβάσεις που από εκατό εκατομμύρια (100.000.000) έγιναν πεντακόσια εκατομμύρια (500.000.000) για να ελέγχονται από την τριμελή επιτροπή. Επίσης δεν μπορώ να μιλήσω και για τις χορηγίες που καλώς απαλλάσσονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά θα έπρεπε να απαλλαγούν και όλες οι άλλες που δίνουν το 20% στο κράτος. 'Έχετε μία εκκρεμότητα σοβαρή, κύριε Υπουργέ, με την οποία πρέπει να ασχοληθείτε. Δεν καταλαβαίνω γιατί οι διαφημίσεις των χορηγών πρέπει να υπόκεινται στη φοροαπαλλαγή, καθώς και κάποιες χορηγίες προς την εταιρεία, όπως διαβάζω στην παράγραφο 10. Δηλαδή οι χορηγίες που γίνονται για τις διοικητικές δαπάνες της εταιρείας, θα θεωρηθούν και αυτές δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα υπόκεινται και αυτές στη φοροαπαλλαγή;
Ο κύριος Υπουργός δεν μπορεί να αποφεύγει να πάρει θέση λέγοντας ότι στις γενικολογίες της επικαιρότητας δεν παίρνει θέση. Το τελευταίο τρομοκρατικό κτύπημα δεν είναι μια γενικολογία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες γιατί ξέρετε ότι είναι το πρώτο θέμα που συζητήθηκε διεθνώς και θα έπρεπε τα άρθρα για την ασφάλεια και ο τρόπος συγκρότησης της ειδικής υπηρεσίας και οι όροι υπό τους οποίους θα βγει το προεδρικό διάταγμα, που θα καθορίζει ποιοι θα επιστρατεύονται ως εθελοντές, ποιοι θα αποσπώνται, με ποιους όρους και με ποια προσόντα όλα αυτά θα έπρεπε να προκύπτουν τουλάχιστον εν σπέρματι από το νομοσχέδιο και να μη βρισκόμαστε και σε αυτό το θέμα μπροστά σε μια αόριστη εξουσιοδότηση.
Με ήσυχη συνείδηση όπως αντιλαμβάνεσθε, μπορώ και καταψηφίζω αυτό το νομοσχέδιο.