ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΜΘ'-29 ΜΑΡΤΙΟΥ 2001(Ν.2909/2001):Συνέχιση συζήτησης σχεδίου νόμου Υπ. Παιδείας"Ρυθμίσεις θεμάτων εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση"
Θα ήθελα με την παρέμβαση μου να καυτηριάσω εντονότατα ένα τέχνασμα και μία διαρρύθμιση πραγμάτων τελείως ύποπτη που γίνεται με το παρόν νομοσχέδιο.
Πρώτα από όλα πρέπει οι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας να συνειδητοποιήσουν ότι ψηφίζοντας την παράγραφο 10, του άρθρου 6, συνεργούν στο εξής: Στο να ανατίθενται απευθείας και χωρίς κανένα περιορισμό και έλεγχο, ανεξελέγκτως δηλαδή από το Υπουργείο Παιδείας, σε ενδιάμεσους φορείς, εποπτευόμενους από το Υπουργείο Παιδείας, όλα τα έργα του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Σας γνωρίζω ότι η διάταξη της οποίας παρατείνεται ξανά η ισχύς, επαναλαμβάνεται δηλαδή η ισχύς του νόμου που ψηφίστηκε το 1998, με μεγάλη αντίδραση βέβαια από τη Βουλή, είχε ως εξής: "Μελέτες, ενέργειες και έργα του ΕΠΕΑΕΚ και του Β' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης εκτελούνται είτε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας είτε από ενδιάμεσους φορείς, σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία τάδε, εφόσον συντρέχει περίπτωση εφαρμογής".
Και παρακάτω λέει: "Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ύστερα από εισήγηση της οικείας γνωμοδοτικής επιτροπής, μπορούν να ανατίθενται απευθείας, μετά από διαπραγμάτευση, μελέτες, ενέργειες και έργα του ΕΠΕΑΕΚ σε εποπτευόμενους από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων φορείς".
Αναφέρομαι στα Πρακτικά της συνεδρίασης εκείνης και στην εξήγηση που έδωσε ο κύριος Υπουργός, ο κ. Αρσένης τότε. Μας είχε πει: "Πρέπει να ψηφίσουμε τη διάταξη, διότι εξαντλείται το Β' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε διαγωνισμούς και σωστές διαδικασίες, βοηθήστε να γίνουν με απευθείας αναθέσεις". Εμείς δεν το ψηφίσαμε, αλλά, εν πάση περιπτώσει, ήταν μία εξήγηση.
Και τώρα, στην αρχή του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ξαναέρχεται η ίδια διάταξη. Αυτό και μόνο είναι επιλήψιμο και οι συνάδελφοι, που θα ψηφίσουν αυτήν τη διάταξη, πρέπει να το σκεφθούν πάρα πολύ. Αλλά πάω και παραπέρα σε σχέση με αυτήν τη διάταξη. Τι γίνεται στο άρθρο 2; 'Ενα καθαρά πανεπιστημιακό ινστιτούτο μετατρέπεται, μετονομαζόμενο, σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου -αναφέρομαι στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών- και τίθεται υπό την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας. Τι γίνεται δηλαδή; Γίνεται εποπτευόμενος φορέας από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και αυτά με τα οποία θα ασχοληθεί -αναφέρομαι στο στ'- είναι: "η παροχή συμβουλευτικών, σχεδιαστικών και διαχειριστικών υπηρεσιών ειδικότερα προς το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και γενικότερα προς το δημόσιο, φυσικά και νομικά πρόσωπα κλπ." και παρακάτω, στην παράγραφο 4: "η συμμετοχή του σε κοινοτικές δράσεις ή προγράμματα κοινοτικού πλαισίου στήριξης είναι δυνατή, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά".
Αντιλαμβάνεσθε, τι γίνεται εδώ; Προσθέτουμε έναν εποπτευόμενο ενδιάμεσο φορέα μέσα στο Υπουργείο Παιδείας -άσχετο αν θα εδρεύει στην Πάτρα- ο οποίος θα παίρνει απευθείας αναθέσεις έργων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Και για να μην μπω σε πρόσωπα, και προσωποποιούμε τη συζήτηση, έχει και κάποια σχέση η διοίκηση και η διεύθυνση αυτού του Ιστιτούτου με μεγάλα συγκροτήματα, που ενδιαφέρονται για την πληροφορική και την τεχνολογία. Και δεν φθάνει μόνον αυτό, αλλά και το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων, το Ι.Δ.ΕΚ.Ε., γίνεται και αυτό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ενταγμένο στη μετονομαζόμενη Γραμματεία Λαϊκής Επιμόρφωσης και ανήκει και αυτό στο Υπουργείο Παιδείας.
Γιατί τα λέω; Διότι δεν είμαστε τυφλοί και ελπίζω ότι και οι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας δεν θέλουν να εθελοτυφλούν. Αυτή είναι μία κραυγαλέα προσβολή της διαφάνειας, μας δημιουργεί υποψίες για το τι κρύβεται από πίσω σε σχέση και με τα πρόσωπα και με τα συγκροτήματα που ενδιαφέρονται και πάντως δεν έχει κανένα λόγο να έρχεται στην αρχή της διαχείρισης του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης."
"Να προχωρήσω και δεν επιμένω σε αυτά, γιατί είναι τόσο οφθαλμοφανή. Επίσης να μνημονεύσω και την παράγραφο 8, που αναφέρεται σε αυτό το Ινστιτούτο των Πατρών: "Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων μπορεί να ανατίθενται απευθείας στο Ε.Α.Ι.Τ.Υ. καθήκοντα επιστημονικού-τεχνικού συμβούλου σε θέματα της Κοινωνίας της Πληροφορίας -το ακούτε, κύριε Πρόεδρε;- ή σε σχετικά με το σκοπό του έργα έρευνας, ανάπτυξης, εκπαίδευσης, μελετών και διαχείρισης ή καθήκοντα φορέα υλοποίησης τελικού δικαιούχου ή ενδιάμεσου φορέα σε τέτοια έργα, αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων..."
Κύριε Πρόεδρε, παροικούμε την Ιερουσαλήμ και ξέρουμε τι γίνεται.
Να προχωρήσω τώρα σε ένα-δύο άλλα θέματα της ίδιας ενότητας. Επίσης όσον αφορά τους συντονιστές εκπαίδευσης, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί καταργείται η διάταξη, η οποία επέβαλε μετά τη συμπλήρωση της πρώτης διετίας του συντονιστού εκπαίδευσης και προκειμένου να γίνει ανανέωση για μια δεύτερη διετία, την ενδιάμεση αξιολόγηση, τη διαδικασία δηλαδή επανάκρισης των συντονιστών. Τόσο σίγουρο είναι το Υπουργείο Παιδείας ότι έκανε τις σωστές επιλογές με τον πρώτο διορισμό του συντονιστή, ώστε δεν του χρειάζεται αξιολόγηση προκειμένου να προχωρήσει σε μία δεύτερη ανανέωση; Καμιά φορά μπορεί να κάνει και λάθος στον κομματικό φίλο.
Έρχομαι επίσης στα του Διευθυντού της Εθνικής Βιβλιοθήκης. 'Όλοι πονάμε την Εθνική Βιβλιοθήκη. Προσωπικά έχω κάνει πάρα πολλές παρεμβάσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου και όλες με καλή διάθεση, διότι όλοι θέλουμε την αναβάθμιση της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Δεν είμαστε όμως καθόλου ευχαριστημένοι από το επίπεδο παροχής υπηρεσιών και οργάνωσης την οποία έχει.
Προ διετίας, το 1998, ψηφίσαμε τη θέση του διευθυντού. Μπήκαν κάποια προσόντα, συμφωνήσαμε, δεν συμφωνήσαμε, τώρα έρχονται καινούριες αλλαγές και απλώς ερωτώ: Τι νόημα έχουν αυτού του είδους οι αλλαγές ιδίως ως προς τα προσόντα;
Κατ' αρχήν ονομάζεται απλός διευθυντής και όχι γενικός διευθυντής. Δεν ξέρω, ίσως στερεί και από το κύρος του τίτλου η αφαίρεση της ονομασίας, αλλά μήπως έχει και το νόημα ότι τα προσόντα μπορεί να είναι ήσσονα του επιπέδου γενικού διευθυντού; Διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη λέγεται γενικός διευθυντής.
Στα προσόντα τώρα του γενικού διευθυντή απαιτείται -λέει- διδακτορικό δίπλωμα στη Βιβλιοθηκονομία. Η Βιβλιοθηκονομία είναι ένας πάρα πολύ σπουδαίος κλάδος και χαιρόμαστε να προωθείται στη χώρα μας, αλλά βρίσκεται ακόμα στην αρχή. Μόνο το Ιόνιο Πανεπιστήμιο από όσο ξέρω σε πανεπιστημιακό επίπεδο δίνει διπλώματα και μεταπτυχιακούς τίτλους.
Και στη συνέχεια λέει "ή διδακτορικό δίπλωμα οποιουδήποτε άλλου γνωστικού αντικειμένου και μεταπτυχιακό τίτλο στη Βιβλιοθηκονομία".
Πιστεύουμε ότι είναι πολύ περιοριστικό το ότι απαιτείται οπωσδήποτε μεταπτυχιακός τίτλος στη Βιβλιοθηκονομία, παρ'όλο που είναι ευκτέον να υπάρχει, δεδομένου του πολύ περιορισμένου αριθμού εκείνων που τον έχουν.
Και η ερώτηση είναι: Γιατί να μην είναι όπως ήταν τα προσόντα, δηλαδή διδακτορικό και εμπειρίες και τίτλοι σε κάποιο σχετικό επιστημονικό γνωστικό αντικείμενο και να προτιμώνται ενδεχομένως εκείνοι που έχουν μεταπτυχιακό τίτλο ή διδακτορικό στη Βιβλιοθηκονομία;
Αυτά τα λέω για να αποφεύγουμε τις φωτογραφικές διατάξεις επιλογής ή -και εδώ ισχύει στη Βιβλιοθήκη- φωτογραφικές διατάξεις αρνητικές, δηλαδή να αποκλείουμε κάποιους τους οποίους δεν θέλουμε.
Και εδώ έρχεται το θέμα του ορίου ηλικίας. Ενώ το όριο ηλικίας ήταν το πεντηκοστό πέμπτο (55ο) γίνεται το πεντηκοστό (50ό). Βέβαια οι νεότεροι υποτίθεται ότι προτιμώνται, διότι έχουν κάποια μεγαλύτερα περιθώρια και μεγαλύτερη ζωτικότητα. Στην ηλικία εμείς οι μεγάλοι πρέπει να αναγνωρίζουμε ένα προβάδισμα στους νέους.
Αλλά εδώ το να γίνεται το πεντηκοστό πέμπτο έτος (55ο) πεντηκοστό(50ό) σημαίνει ότι αποκλείονται κάποιοι έμπειροι και με ανάδειξη υπάλληλοι της Εθνικής Βιβλιοθήκης που θα μπορούσαν έχοντας όλα αυτά τα προσόντα να πάρουν τον τίτλο και να τοποθετηθούν, ακριβώς επειδή δεν διαθέτουν το όριο ηλικίας. Εκτός αν μας πει ο κύριος Υπουργός ότι αυτός ο περιορισμός δεν ισχύει για όσους προέρχονται από το δημόσιο και ανήκουν στο δημόσιο.
Τέλος, μια παρατήρηση, χωρίς να επιμένω, απλώς τη θέτω προς προβληματισμό.
Η θέση αυτή δεν θα είναι μόνιμη. Είναι επί θητεία και θα υπόκειται σε συνεχείς ανανενώσεις. Δεν ξέρω, είναι σωστό να είναι σε συνεχείς ανανεώσεις; Μήπως θα πρέπει σε κάποιο χρονικό σημείο και έπειτα από εκτίμηση εκ τοις πράγμασι αυτή η θέση να μπορεί να γίνεται μόνιμη;
Κύριε Πρόεδρε, εμείς διαβάζουμε πολύ σωστά και ξέρουμε τι λέει η διάταξη του άρθρου 11, της οποίας παρατείνεται η ισχύς με την παράγραφο 10, δηλαδή εκείνη που επιτρέπει την απευθείας ανάθεση σε εποπτευόμενους από το Υπουργείο φορείς, τι τους αναθέτει και πώς το αναθέτει. Διαβάζω ότι μπορεί να αναθέτει το Υπουργείο Παιδείας απευθείας στους ενδιάμεσους φορείς, μετά από διαπραγμάτευση, μελέτες, ενέργειες και έργα του ΕΠΕΑΕΚ.
Δηλαδή σε αυτό το ινστιτούτο των Πατρών που εντάσσεται και γίνεται εποπτευόμενος φορέας, αναθέτει την εκτέλεση ενός έργου απευθείας. Το πώς θα εκτελέσει αυτό το έργο το ινστιτούτο αυτό, βεβαίως θα γίνει αυτό με τους υπάρχοντες κανόνες. Εάν δεν μπορεί να το κάνει το ίδιο και θα το κάνει με άλλους, θα κάνει διαγωνισμό. Αυτό δα έλειπε, να του δίναμε την εξουσιοδότηση να κάνει και αυτό εν συνεχεία απευθείας αναθέσεις.
Το ερώτημα είναι: Γιατί πρέπει αυτή η ανάθεση, σε αυτό το ινστιτούτο περί του οποίου μιλάμε, αλλά και σε όλα τα άλλα, να γίνεται απευθείας και όχι με διαγωνισμό; Αποκλείεται δηλαδή αυτό το έργο να γίνει φθηνότερα και καλύτερα από έναν άλλο φορέα είτε εποπτευόμενο είτε μη εποπτευόμενο, ένα φορέα από την ελεύθερη αγορά;
Δεν συντάσσομαι βέβαια με αυτά που λέει ο κ. Ψαχαρόπουλος, να τα δώσουμε όλα στους ιδιώτες. Καλύτερα είναι να γίνονται από φορείς, που έχουν σχέση με το δημόσιο, αλλά να γίνονται με ανοικτές διαδικασίες. Να μη γίνονται με αυτόν τον πραγματικά αδιαφανή τρόπο.
Και μάλιστα τα φέρνετε έτσι εδώ στη Βουλή, μήπως και περάσουν και δεν τα καταλάβουμε, κύριε Υπουργέ. Τουλάχιστον όμως μάθαμε πλέον με το ΠΑΣΟΚ να διαβάζουμε πίσω από τις γραμμές τι υπάρχει.
Επιπλέον, συνηγορώ και εγώ στα όσα είπε ο κ. Χουρμουζιάδης. Για τη Βιβλιοθήκη δεν μας είπατε τίποτα. Γιατί γίνονται αυτές οι αλλαγές; Γιατί όλη αυτή η αναμόχλευση και το ανακάτωμα των προσόντων και των άλλων στοιχείων, σχετικά με το Διευθυντή; Για όλα αυτά, λοιπόν, θα παρακαλούσαμε να έχουμε απαντήσεις από τον κύριο Υπουργό.
Κύριε Πρόεδρε, η τροπολογία μου είναι η με γενικό αριθμό 385 και ειδικό 29, την οποία διευκρινίζω, αν θελήσει ο κύριος Υπουργός να ασχοληθεί, έστω και αν δεν πρόκειται να ψηφιστεί, ότι την έχω επανακαταθέσει και ως εκπρόθεσμη με καλύτερη διατύπωση και είναι η με γενικό αριθμό 407 και ειδικό 40.
Έχετε δίκιο, κύριε Πρόεδρε, ότι όταν η τροπολογία δεν συνοδεύεται από έκθεση και έχει επιβάρυνση, δεν μπορεί να συζητηθεί. Αλλά τι θα κάνουμε εμείς οι Βουλευτές για θέματα που είναι γνωστά στο Υπουργείο, τα έχουμε φέρει επανειλημμένως και δεν γίνεται η σχετική διαδικασία;
Κύριε Υπουργέ, αναφέρομαι σε μια διάταξη που έχετε ψηφίσει με το νόμο για την ειδική αγωγή το 2000, η οποία δημιουργεί δύο αμαρτίες. Η πρώτη είναι καθαρά δική σας, του Υπουργείου Παιδείας, αλλά όχι προσωπικά δική σας και αναφέρεται σε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα -το ξαναλέω, γιατί το έχω επανειλημμένα αναπτύξει από την Αίθουσα αυτή, προεδρεύοντας μάλιστα και του ιδίου Προέδρου- το οποίο διεπράχθη από την προηγούμενη ηγεσία. Αναφέρεται στις παρατάσεις αποσπάσεων εκπαιδευτικών του εξωτερικού, οι οποίοι είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού, έγγαμοι, με αλλοδαπούς ή ομογενείς κλπ. των οποίων παρατείνεται η απόσπαση. Και ενώ είχαμε ψηφίσει ότι οι αποδοχές γίνονται "με το επιμίσθιο" που δίδεται σε όλους στην ψήφιση στο σύνολο απαραδέκτως, το "με" έγινε "χωρίς το επιμίσθιο".
Την έφερα με επίκαιρη ερώτηση εδώ και ο Υφυπουργός σας αναγνώρισε ότι έγινε αυτό και είπε "θα το αντιμετωπίσουμε". Την έφερα με ερώτηση κοινή και μου απαντήσατε ότι θα το αντιμετωπίσουμε. Δεν αντιμετωπίστηκε τίποτα. Και τώρα, ξαναέρχεται και βρίσκομαι πάλι μπροστά στην απάντηση ότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν ενδίδει.
Αλλά εδώ, υπάρχει και ένα δεύτερο καινούριο στοιχείο και εδώ θα παρακαλέσω ειδικώς την προσοχή σας, κύριε Υπουργέ, γιατί εδώ δεν υπάρχει επιβάρυνση.
Στη διάταξη αυτή για την παράταση των αποσπάσεων ορίζεται ότι οι εκπαιδευτικοί αυτοί, παντρεμένοι και εγκατεστημένοι κλπ., μάλλον οι αποσπάσεις αυτών μπορεί να ανανεώνονται μέχρι τη συμπλήρωση του απαιτούμενου κατώτερου χρόνου υπηρεσίας για την καταβολή σύνταξης από το Δημόσιο Ταμείο. Λογικός περιορισμός. Μόνο δεν δικαιούται σύνταξη ο εκπαιδευτικός, τότε μπορεί να ανανεώνεται. Αλλά εδώ ως προς τις γυναίκες και μάλιστα τις μητέρες εκπαιδευτικούς υπάρχει μία δυσμενής μεταχείριση. Οι γυναίκες ως γνωστόν μέχρι μιας ορισμένης ηλικίας, γιατί τώρα καταργήθηκε η διάταξη, μπορούν εάν θέλουν να συνταξιοδοτούνται λόγω των ανηλίκων παιδιών στα δεκαπέντε χρόνια συντάξιμης υπηρεσίας, ενώ οι άνδρες στα είκοσι πέντε. Και έρχεται, κύριε Υπουργέ, εδώ το Κράτος και λέει ότι δεν ανανεώνω την απόσπαση των γυναικών, ενώ ανανεώνω των ανδρών, διότι εσείς οι γυναίκες-μητέρες εκπαιδευτικοί μπορείτε να συνταξιοδοτηθείτε στα δεκαπέντε χρόνια. Για όνομα του Θεού! Αυτή η διάταξη είναι υπέρ των γυναικών. Είναι προνόμιο που αν θέλουν το χρησιμοποιούν, εάν δεν θέλουν δεν το χρησιμοποιούν. Γυναίκες, λοιπόν, έγγαμες μητέρες με ανήλικα παιδιά εκπαιδευτικοί, που έχουν δεκαπέντε χρόνια και θέλουν να συνεχίσουν να παραμένουν στο εξωτερικό και να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, αυτές είναι νοητό να στερηθούν αυτό το προνόμιο που το έχουν οι άνδρες με κατώτερο όριο την εικοσιπενταετία;
Εδώ, λοιπόν, προτείνω να προστεθεί απλώς ένα εδάφιο που θα λέει "Ως κατώτερος χρόνος συνταξιοδότησης λαμβάνεται αυτός που ισχύει και για τα δύο φύλα". Να έχουμε είκοσι πέντε χρόνια και για άνδρες και για γυναίκες και αν οι γυναίκες θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη δεκαπενταετία, βεβαίως. θα βγουν στη σύνταξη και δεν θα ανανεωθεί η απόσπασή τους.
Νομίζω ότι είναι τελείως λογική η πρόταση. Το Υπουργείο σας σημειωτέον την έχει δεχθεί, ο αρμόδιος διευθυντής βρήκε μία μεσοβέζικη λύση για να βολέψει κάποιες τέτοιες περιπτώσεις, αλλά το θέμα πρέπει να λυθεί για να μην υπάρχει αυτή η αμφισβήτηση.