ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄- 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2007 : Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ξεκινήσω και εγώ με τα θερμά συγχαρητήρια προς όλους, βεβαίως, για την εκλογή τους, αλλά ιδιαιτέρως προς τους νέους συναδέλφους, που θα δώσουν καινούργιο αίμα και πνοή στη Βουλή μας. Τους υποδέχομαι με πολλή αγάπη και πιστεύω ότι θα λάβουν μέρος σε μία Βουλή με δυναμισμό, με ιδιαίτερα σημαντικές υποχρεώσεις, ότι θα λάβουν μέρος σε συνεδριάσεις μιας Βουλής, που καλείται να παίξει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για τις τύχες της πατρίδος μας. Στην Αίθουσα αυτή δεν γίνονται συνεδριάσεις «μαϊμού», ούτε συνεδριάσεις «της πλάκας». Είναι το ανώτατο κοινοβουλευτικό θεσμικό όργανο της πολιτείας, είναι ο χώρος που τον προσεγγίζουμε με σεβασμό και αυτοσυγκράτηση. Και συμβάλλουμε με τις αναφορές μας, όχι στο να δημιουργηθούν εξάψεις, πολώσεις και παράλογες εκρήξεις, αλλά για να διεξαχθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος. Εύχομαι άλλωστε με πολλή αγάπη και εκτίμηση και στο νέο Πρόεδρο που ανέλαβε τα καθήκοντά του, να ασκήσει και εκείνος τα καθήκοντά του κατά τρόπο θεσμικό και με την ίδια άνεση και πνεύμα συνεργασίας με την Κυβέρνηση, που τα άσκησα και εγώ.
Ολοκληρώνεται, κύριοι συνάδελφοι, σε λίγο, η τριήμερη συζήτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων. Και το βασικό ερώτημα είναι, τι αποκομίζει ή τι θα αποκομίσει ο πολίτης από αυτή τη τριήμερη συζήτηση, ικανό να τον ανασύρει από το τέλμα της αδιαφορίας, στο οποίο φαίνεται να κινείται.
Δεν θα πρέπει να μας διαφύγει μία σημαντική δημοσκόπηση που έλαβε το φως της δημοσιότητας σήμερα, στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και το «ΣΚΑΪ». Κυρίαρχο στοιχείο στα αισθήματα των πολιτών μετά από τις εκλογές, είναι η αδιαφορία. Σχεδόν οι μισοί πολίτες που έλαβαν μέρος στις εκλογές, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση αυτή, είναι αδιάφοροι. Και το ερώτημα είναι, τι είναι εκείνο που θα τους ανασύρει από την αδιαφορία και θα τους οδηγήσει να γίνουν ενεργοί και ενδιαφερόμενοι πολίτες.
Από τις προγραμματικές δηλώσεις προέκυψε ότι ένα πραγματικά σοβαρό κίνητρο με αυτή τη στόχευση, είναι οι Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης. Οπωσδήποτε δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος ο πολίτης, ο οποίος άκουσε τον Πρωθυπουργό να λέει καθαρά: «Η στρατηγική που ακολουθούμε είναι στρατηγική με την οποία αποκλείουμε άγονες αντιπαραθέσεις, μεθοδεύσεις πόλωσης, τακτικές οξύτητας. Είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στο τρίπτυχο διάλογος-συνεννόηση-σύνθεση».
Αυτό από τα υπεύθυνα χείλη του Πρωθυπουργού είναι μία σαφής πρόκληση και πρόσκληση στους πολίτες να ενδιαφερθούν για τα κοινά. Άλλωστε και τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν και οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης, υπήρξαν χαρακτηριστικές για το πώς ισορροπούν την ανάπτυξη και ποιο προβάδισμα δίνει η Κυβέρνηση στο εξής, στο Κοινωνικό Κράτος Δικαίου.
Θα ανέμενε όμως κανείς, μία εξίσου υπεύθυνη και εποικοδομητική θέση και από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που ως δεύτερο κόμμα εξουσίας απευθύνεται στη μεγάλη μάζα των πολιτών. Διαβάζοντας, όμως, και ακούγοντας τις τοποθετήσεις του, πέρα από την ωραιολόγο κριτική και υπεκφυγές, δεν προέκυψε πραγματικά αυτό το κίνητρο, που θα βγάλει τον πολίτη από την αδιαφορία.
Τι να συμπεράνει, παραδείγματος χάρη, από τη φράση που λέει «εμείς μιλάμε για τον άνθρωπο, ως πεμπτουσία της πολιτικής, εννοούμε ότι η αγορά οφείλει να υπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι οι άνθρωποι τις ανάγκες της αγοράς»; Ή από τη φράση επίσης για το εκπαιδευτικό σύστημα, ότι «την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, εμείς την εννοούμε ως ένα εκπαιδευτικό σύστημα, σε σύνδεση με τη ζωή και τις εξελίξεις».
Ποιος έχει αντίρρηση γι’ αυτά, κύριοι συνάδελφοι; Αποτελούν κριτική της Κυβέρνησης; Αποτελούν τοποθέτηση, υπεύθυνη και αναλυτική, του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;
Μία μόνο φράση, εγώ τουλάχιστον, αντιμετώπισα και ανέγνωσα, που δείχνει πραγματικό προβληματισμό, αλλά εκεί η απάντηση, όπως θα σας πω αμέσως μετά, που έδωσε ο ίδιος ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υπήρξε αποκαρδιωτική. Αναφερόμενος δηλαδή στην εξαγγελία της Κυβέρνησης ότι θα μεταρρυθμίσει τον εκλογικό νόμο, είπε: «Αυτό είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι, με ποιο κομματικό σύστημα θα επιτρέψουμε στην ελληνική κοινωνία, να εκπροσωπηθεί αυθεντικά, να αντιπροσωπευθεί πολιτικά, να απελευθερωθεί ψυχολογικά, ξαναβρίσκοντας το δρόμο των ρήξεων και των συνθέσεων, που θα την απομακρύνουν από το παρελθόν και θα την οδηγήσουν στο μέλλον μιας ανάπτυξης βιώσιμης, ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους, μίας δυναμικής διεθνούς παρουσίας».
Ποια είναι όμως η απάντηση, που έδωσε στο πρόβλημα το οποίο ο ίδιος έθεσε -και σωστά το έθεσε- ως πρόβλημα θεσμικό; Η απάντησή του ήταν η άρνηση. Απάντησε με ένα αυτογκόλ. Αρνήθηκε τη συμμετοχή στην Αναθεώρηση του Συντάγματος, αρνήθηκε την ιδιότητα αυτής της Βουλής ως Αναθεωρητικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαντικές θεσμικές αναφορές σε αυτήν την συζήτηση δεν έγιναν κατά την τριήμερη παραμονή μας σε αυτήν την Αίθουσα. Ελάχιστες ήταν οι θεσμικές αναφορές και προφανώς η αγωνία της καθημερινότητας έπνιξε αυτόν τον προβληματισμό.
Όμως, η Νέα Δημοκρατία έκανε μια θεσμική εξαγγελία πολύ σημαντική: την αναμόρφωση του εκλογικού νόμου. Και αυτό το θεωρώ ως μια μεγάλη αφορμή κατά την οποία η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία θα βρουν το θάρρος, πέρα από τη διαρρύθμιση των δεικτών εκείνων της αναλογικότητας, που θα εξασφαλίσουν την ισορροπία ανάμεσα στην αναμφισβήτητη ανάγκη μιας σταθερής Κυβέρνησης και την αναλογική εκπροσώπηση, θα βρουν το θάρρος να αναμορφώσουν και το κομματικό σύστημα και τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών, με βάση την ελεύθερη και ανόθευτη βούληση του ελληνικού λαού. Θα δοθεί η ευκαιρία και θα πούμε πολλά πράγματα επάνω σε αυτό το θέμα. Όμως, η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ποια ήταν; «Όχι» στην Αναθεώρηση.
Εδώ κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα και απευθύνομαι σε εσάς, τους Βουλευτές της Συμπολίτευσης λέγοντας τούτο: Η Αναθεώρηση δεν είναι υπόθεση των κυβερνήσεων. Η Αναθεώρηση του Συντάγματος δεν είναι υπόθεση των αρχηγών. Είναι υπόθεση των Βουλευτών. Εμείς οι Βουλευτές, εσείς οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης κάνετε Αναθεώρηση του Συντάγματος. Και ένα δεύτερο στοιχείο που πρέπει να ξέρετε καλά και το λέω ιδιαιτέρως για τους νέους είναι ότι δεν δεσμεύει την σημερινή Αναθεωρητική Βουλή το τι ελέχθη και πού κατέληξε η προηγούμενη Αναθεωρητική Βουλή.
Λέγοντας, λοιπόν, «όχι» στην Αναθεώρηση χάνεται μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, από εσάς αγαπητοί συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, που θα μπορούσε να δώσει λύσεις και πάντως ένα φόρουμ επίσημου και θεσμικού διαλόγου σε σημαντικότατα θέματα της πολιτείας. Γιατί να μη συζητήσουμε την βιώσιμη ανάπτυξη, που απασχολεί τον κ. Παπανδρέου, μιλώντας για το άρθρο 24 και εξετάζοντας τη δυνατότητα προσαρμογής του στις σημερινές ανάγκες; Είμαστε απολύτως ευχαριστημένοι από τον τρόπο που λειτούργησε το άρθρο αυτό μέχρι σήμερα; Γιατί να μην έχουμε θεσμικά εδώ μέσα την ευκαιρία να μιλήσουμε για το άρθρο 16; Ή μήπως θέλετε εσείς, οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, να ευθυγραμμιστείτε με την αιτιολογία του «όχι» στην Αναθεώρηση, δηλαδή με την υπεκφυγή απελπισίας, στην οποία κατέφυγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην προηγούμενη Βουλή, για να αποχωρήσει και να μη φανεί η εσωτερική αντίφαση που υπήρχε στους κόλπους του επάνω σε βασικά θέματα συνταγματικής πολιτικής; Επιστρατεύεται δηλαδή ένα φευγαλέο περιστατικό, κάτι που συνέβη στην προηγούμενη Αναθεωρητική Βουλή, για να παρουσιαστεί σήμερα ως βασική αντίρρηση για την Αναθεώρηση.
Και γιατί να μη μιλήσουμε για τα θέματα που έθιξε με πολύ ζήλο και ένταση ο Πρόεδρος, ο κ. Κακλαμάνης, τα θέματα της σχέσης των συμφερόντων μεταξύ των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και των προμηθευτών του δημοσίου, με αφορμή το σχετικό άρθρο του Συντάγματος για τη σύμπτωση αυτών των ιδιοτήτων; Γιατί να μη μιλήσουμε για την επιλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης, την οποία εσείς οι ίδιοι θέτετε ως πρόβλημα, που πρέπει να αντιμετωπιστεί;
Μία τελευταία παρατήρηση, κύριοι συνάδελφοι, και ένα παράπονο. Θα μείνει, λοιπόν, αυτό το τραγικό ασυμβίβαστο για τους Βουλευτές μεταξύ της άσκησης του επαγγέλματός τους και της βουλευτικής ιδιότητας εσαεί, για πάρα πολλά χρόνια; Καταλαβαίνετε πόσοι συνάδελφοι, είτε θα στερούνται την είσοδο στη Βουλή εξαιτίας του ασυμβιβάστου είτε ευρισκόμενοι αιφνιδίως εκτός Βουλής, μη έχοντας ασκήσει το επάγγελμά τους για πολλά χρόνια, θα αντιμετωπίζουν ακόμα και προβλήματα επιβίωσης; Σε όλα αυτά, κύριοι συνάδελφοι, λέτε «όχι», αν ακολουθήσετε την πρόταση του κ. Παπανδρέου. Ο κ. Βενιζέλος, βέβαια, ετήρησε αδήμονα σιγήν επί του θέματος της Αναθεώρησης και θα δούμε στη συνέχεια τι θα γίνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και το αξίζει. Το αξίζει για να συνεχίσει το πρόγραμμα ανασυγκρότησης που ξεκίνησε. Όμως μετά απ’ αυτό, η νέα Βουλή μας προκαλεί, εμάς τους Βουλευτές, σε ενεργότερο ρόλο για την προάσπιση του θεσμού της δημοκρατίας και γενικότερα των πολιτειακών θεσμών. Αυτήν την πρόκληση δεν πρέπει να την αγνοήσουμε, όλοι οι Βουλευτές, όλων των παρατάξεων.