ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΕ'-22.10.2001:Επερώτηση προς τον Πρωθυπουργό διά του Υπουργού Δικαιοσύνης σχετικά με την κυβερνητική συμπεριφορά έναντι της δικαιοσύνης.
Δεν εκπλησσόμεθα με αυτά που συνέβησαν τον τελευταίο καιρό με αφορμή τις γνωστές υποθέσεις που ανέφερε ο κύριος συνάδελφος. Ουδέποτε οι Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σεβάστηκαν την τρίτη πολιτειακή εξουσία, τη δικαιοσύνη, ως ανεξάρτητη λειτουργία. Από τον καιρό του ιδρυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που απεφάνθη -εμείς οι παλαιότεροι το θυμόμαστε πολύ καλά- ότι το Συμβούλιο Επικρατείας δεν μπορεί να υπεισέρχεται στις μεγάλες πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης, από τότε που το ίδιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εισήγαγε στο λεξιλόγιό μας την απειλητική έκφραση περί "κράτους δικαστών" -το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την εισήγαγε αυτήν την έκφραση στο ελληνικό λεξιλόγιο-, μέχρι τις τελευταίες αλλεπάλληλες επιθέσεις του διδύμου Ρέππα-Λαλιώτη κατά των εισαγγελέων, υπάρχει μία σταθερή και αδιάκοπη στάση και επιδίωξη: Η απαξίωση της δικαιοσύνης.
Ωστόσο, ποτέ μέχρι σήμερα στα χρονικά της πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας δεν έγινε αυτό που συνέβη προχθές: η Ένωση Εισαγγελέων να απευθύνει σε όλες τις ευρωπαϊκές ενώσεις εισαγγελέων διαμαρτυρία και έκκληση, διαμαρτυρόμενη γι' αυτά που υπέστησαν οι εισαγγελείς τον τελευταίο καιρό από τους δύο Υπουργούς που ανέφερα, πράγμα που αποδεικνύει ότι το Σώμα των Ελλήνων Εισαγγελέων αισθάνεται πλήρως εκτεθειμένο στα πυρά της Κυβέρνησης.
Η επερώτησή μας απευθύνεται στον Πρωθυπουργό, αλλά οφείλω να πω ότι τις ίδιες και πολύ μεγαλύτερες ευθύνες έχει και ο παριστάμενος Υπουργός, ο οποίος προσπάθησε και πολύ επιμελώς εστάθη στο περιθώριο όλον αυτόν τον καιρό, ενώ είχε άμεση υποχρέωση να επέμβει στην Κυβέρνηση και να αποτρέψει αυτού του είδους τη μεταχείριση που υπέστη η δικαιοσύνη.
Είναι έκφραση αυτή του κ. Ρέππα σχετικά με το έγγραφο του εισαγγελέως για τη ΔΕΚΑ, ότι "αυτό το έγγραφο αναφέρεται επιλεκτικά σε ορισμένα σημεία τα οποία παραποιεί, για να καταλήξει προδήλως σε αβάσιμα συκοφαντικά συμπεράσματα προφανούς πολιτικής σκοπιμότητας"; Τι εννοεί ο κ. Ρέππας; Ότι ο εισαγγελέας διεπνέετο από πολιτική σκοπιμότητα, όταν έστειλε την αναφορά για τη ΔΕΚΑ στη Βουλή;
Ο κ. Λαλιώτης, στο γνωστό παραλήρημα για την υπόθεση του Κτηματολογίου, ούτε λίγο ούτε πολύ είπε για τους εισαγγελείς ότι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχοντας κτίσει έναν ιστό αράχνης μέσα και έξω από την Ελλάδα, υπαγόρευσαν και προανήγγειλαν ενέργειες και πράξεις του εισαγγελέα κ. Γεράκη.
Είναι δυνατόν, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, να ανέχεσθε από την Κυβέρνηση εκφράσεις αυτού του είδους εναντίον ενός εισαγγελέως και να μην επεμβαίνετε ούτε προς τη μια ούτε προς την άλλη κατεύθυνση;[…]
Άλλη έκφραση του κ. Λαλιώτη: "Κατά την έρευνα που διενεργούσε ο εισαγγελέας κ. Γεράκης παρατηρήθηκαν πολλά παράλογα, παράδοξα, πρωτόγνωρα και κωμικοτραγικά γεγονότα, που εκθέτουν βαρύτατα και με ανεπανόρθωτο τρόπο την ελληνική δικαιοσύνη".
Ακούστε άλλη έκφραση Υπουργού: "Ο αξιότιμος κ. Γεράκης -αυτός είναι ο εισαγγελεύς- οφείλει να γνωρίζει ότι κανένας δικαστικός λειτουργός δεν πρέπει να εκθέτει με πράξεις του την ελληνική δικαιοσύνη, η οποία πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται τιμία".
Επειδή ο χρόνος δεν επαρκεί, πρέπει εδώ να σημειώσω και κάτι άλλο: επειδή ακριβώς η Κυβέρνηση και οι Υπουργοί, οι οποίοι ανέλαβαν κατ' αποκοπήν τα πυρά κατά της δικαιοσύνης, δεν γνωρίζουν νομικά, ο κύριος Υπουργός της Δικαιοσύνης έπρεπε να τους εξηγήσει κάτι, το οποίο το γνωρίζουν και οι πρωτοετείς φοιτητές της Νομικής: ότι δηλαδή ο εισαγγελεύς κατά την άσκηση του λειτουργήματός του ακολουθεί τη γνωστή "αρχή της νομιμότητας" στο δίκαιό μας και όχι "την αρχή της σκοπιμότητας". Δηλαδή οσάκις υπάρχουν οποιεσδήποτε ενδείξεις και υπόνοιες τέλεσης αξιόποινης πράξης είναι υποχρεωμένος να ασκήσει ποινική δίωξη, χωρίς να κάνει εκτιμήσεις σκοπιμότητας, αν πρέπει ή δεν πρέπει να ασκήσει την ποινική δίωξη. Αυτά τα γνωρίζει και ο τελευταίος πρωτοετής φοιτητής της Νομικής Σχολής.
Εδώ όμως, ο κύριος Υπουργός της Δικαιοσύνης δεν αισθάνθηκε ούτε καν την υποχρέωση να κάνει μια έμμεση τουλάχιστον υπόδειξη στους συναδέλφους του για να απόσχουν. Βέβαια οι κραυγές και οι απειλές κατά της δικαιοσύνης μόνο ένα αποτέλεσμα έχουν: να εκθέτουν ακόμα πιο πολύ την Κυβέρνηση, να δείχνουν ακόμη πιο έντονα στο κοινό την αλαζονεία της Κυβέρνησης και βεβαίως να χαλυβδώνουν τους δικαστές και τους εισαγγελείς στο έργο τους.[...]
Κατ' αρχήν θεωρώ ότι είναι θετικό γεγονός ότι ο κύριος Υπουργός από του Βήματος της Βουλής αναγνώρισε και παρεδέχθη ότι οι Υπουργοί για τους οποίους γίνεται η επερώτηση και παρεξετράπησαν και υπερέβαλαν. Είναι αυτό ένα θετικό στοιχείο.
Το μόνο που τον βαρύνει είναι ότι αυτήν τη διαπίστωση δεν έπρεπε να την κάνει απόψε εδώ, προκαλούμενος από τη Νέα Δημοκρατία και ενδεχομένως την παραμονή της εγκαταλείψεως του Υπουργείου, αλλά έπρεπε να την κάνει απευθείας προς την Κυβέρνηση και με δημόσιο τρόπο. Έτσι θα τιμούσε και το αξίωμά του, το λειτούργημά του και το όνομά του βεβαίως.
Το δεύτερο λάθος που έκανε όμως εδώ είναι ότι δεν κατάλαβε πώς λειτουργεί ο εισαγγελέας. Ο εισαγγελέας όταν έχει μία καταγγελία αληθοφανή -αρκεί να είναι αληθοφανής- και η οποία, όπως λέει η δικονομία, δεν είναι "προφανώς κατ' ουσία ψευδής", είναι υποχρεωμένος να ασκήσει την ποινική δίωξη. Τελειώνει το θέμα και δεν είναι δυνατόν κανείς να προσάψει στον εισαγγελέα καμία σκοπιμότητα, διότι η σκοπιμότητα του απαγορεύεται, αφού ενεργεί μόνο με βάση τη νομιμότητα. Και φυσικά δεν μπορεί να πει ο κύριος Υπουργός ότι αυτή η τεράστια υπόθεση του Κτηματολογίου ήταν "προφανώς κατ' ουσίαν ψευδής". Εδώ ολόκληρος Επίτροπος ήρθε και καταλόγισε ευθύνες. Ούτε βεβαίως η περίπτωση της ΔΕΚΑ ήταν "προφανώς κατ' ουσίαν ψευδής".
Το άλλο ερώτημά του Υπουργού ήταν, γιατί συνέχισε ο Εισαγγελεύς την ανάκριση της ΔΕΚΑ ένα χρόνο και δεν έστειλε αμέσως τη δικογραφία, μόλις είδε την υπογραφή του κ. Χριστοδουλάκη; Μα, αν συνέχισε την έρευνα είναι κάτι για το οποίο έπρεπε να του πούμε "μπράβο" του εισαγγελέα, γιατί το θέμα δεν ήταν η υπογραφή του κ. Χριστοδουλάκη και η ευθύνη του, αλλά το θέμα ήταν, εάν η ΔΕΚΑ ενήργησε κατ΄ αυτόν τον επιλήψιμο τρόπο με τον οποίον ενήργησε. Και αυτό βέβαια, δεν μπορούσε να διαπιστωθεί από τη μία ημέρα στην άλλη.
Το τρίτο λάθος του Υπουργού είναι ότι μπήκε στην ουσία της υποθέσεως ως μη όφειλε, διότι άρχισε να μας αναπτύσσει ότι η υπογραφή του κ. Χριστοδουλάκη και του κυρίου Υφυπουργού, δεν ξέρω ποιου, στο θέμα της ΔΕΚΑ ήταν μία τυπική πράξη, την οποία θέτει παντού. Αυτό δεν είναι ουσία, δεν είναι αντιμετώπιση της ουσιαστικής κατηγορίας και προκατάληψη της κατάληξης αυτής;
Αυτό είναι και μία απάντηση προς τον κ. Ακριβάκη, ο οποίος μας είπε ότι δεν έπρεπε να συνταχτεί πόρισμα. Πού είδε το πόρισμα, δεν καταλαβαίνω. Μία αναφορά έκανε για το τι διαπίστωσε ο εισαγγελέας. Πόρισμα περί ευθύνης δεν έχει βγάλει ο εισαγγελέας. Ξέρετε τι θα συνέβαινε αν έκανε αυτό που λέει ο κ. Ακριβάκης; Αν ερχόταν αναφορά με πέντε λόγια θα σηκώνονταν ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ και θα έλεγε, "σπιλώνονται Υπουργοί χωρίς αιτιολογία". Λοιπόν, με δύο μέτρα και με δύο σταθμά δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τη δικαιοσύνη!
Και το κυριότερο που δεν το κατάλαβε ούτε ο κύριος Υπουργός ούτε ο κ. Ακριβάκης είναι το εξής: Δεν δυσανασχέτησαν οι κύριοι Υπουργοί Λαλιώτης και Ρέππας, ισχυριζόμενοι ότι είναι αθώοι, δεν διέρρηξαν τα ιμάτιά τους λέγοντας, εμείς δεν έχουμε κάνει τίποτε και οι υποθέσεις αυτές είναι φανταστικές, αλλά είπαν ότι οι εισαγγελείς που έκαναν αυτά τα διαβήματα είχαν κρυφές διασυνδέσεις με τη Νέα Δημοκρατία και επομένως, αυτά που έστειλαν είναι προϊόντα πολιτικής σκοπιμότητας και πολιτικής συνεργασίας!
Αυτά είναι αδιανόητα. Δηλαδή, εκεί που έχουμε φτάσει δεν ξέρω πώς μπορεί να κάνει πίσω αυτή η Κυβέρνηση στα θέματα της δικαιοσύνης. Οφείλω να σας δηλώσω -και το δηλώνουμε όλοι της Νέας Δημοκρατίας με πρώτο τον Αρχηγό μας- ότι δεν πρόκειται να ανεχθούμε επιθέσεις κατά της δικαιοσύνης με κανέναν τρόπο. Και όπου αντιλαμβανόμαστε τέτοιες περιπτώσεις, οι οποίες είναι κραυγαλέες, θα μας βρίσκει και το ΠΑΣΟΚ και ολόκληρος ο ελληνικός λαός στο πλάι της δικαιοσύνης!