ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΓ΄- 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009 (ΠΡΩΙ):Ειδική συνεδρίαση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας με θέμα:"Γυναίκα και Εθελοντισμός"
Άκουσα με πολύ ενδιαφέρον όλες τις συναδέλφους και νομίζω ότι το θέμα έχει καλυφθεί από όλες τις πλευρές με τον τρόπο που τίθεται στο σημερινό εορτασμό. Ήταν επιτυχές το ότι αφιερώνεται η σημερινή ημέρα στον εθελοντισμό και στην κοινωνική προσφορά της γυναίκας, γιατί ιστορικά έχουμε να προσφέρουμε συνταρακτικά γεγονότα και πληροφορίες για την προσφορά της Ελληνίδας. Μάλιστα, τιμώ ιδιαιτέρως το παρελθόν, όπου οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, οι δυνατότητες των γυναικών ήταν περιορισμένες και τιμώ εκείνες τις γυναίκες, που εάν μεν ανήκαν στην υψηλή οικονομική τάξη, διέθεσαν περιουσίες και εργάστηκαν για την κοινωνική προσφορά, αλλά και εκείνες τις απλές γυναίκες, που δεν μπορούσαν να συναγωνιστούν σ’ αυτό το πλαίσιο, πρόσφεραν την εργασία τους, το μυαλό τους, την αφοσίωσή τους, για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους μας και να συμβάλλουν σε έργα εθνικής σημασίας.
Σήμερα οι γυναίκες προσφέρουν, θα έλεγα, από το υστέρημά τους, διότι στη σημερινή εποχή δεν είναι εύκολη η εθελοντική προσφορά, εάν λάβουμε υπ' όψιν μας τις γυναίκες που ζουν υπό δύσκολες περιστάσεις, οικονομικές και κοινωνικές.
Σήμερα η γυναίκα είναι υποχρεωμένη να εργάζεται, είναι υποχρεωμένη να συνδυάζει τις οικογενειακές της υποχρεώσεις με την εργασία της. Η γυναίκα κατ’ εξοχήν αναλαμβάνει την ανατροφή των παιδιών και την περίθαλψη των γερόντων, επειδή το κράτος υστερεί στην κοινωνική προστασία και επομένως, με το να ζητούμε σήμερα αυξημένη εθελοντική προσφορά από τις γυναίκες, πρέπει να ξέρουμε πού απευθυνόμαστε και τι ακριβώς ζητάμε. Και θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν είμαστε πρωτοπόροι, ούτε καν συνοδοιπόροι, θα έλεγα, στα θέματα ισότητας και κατανομής βάρους οικογενειακών υποχρεώσεων και εργασίας, μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το μεγάλο φορτίο πέφτει στη γυναίκα και για αυτό είμαστε και πίσω σε θέματα ισότητας.
Μας έδωσε η κ. Παπαδημητρίου, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων –και θα έρθει στην επιτροπή- την τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ με την κατάταξη των χωρών, σε σχέση με τη θέση των γυναικών και εκεί βρισκόμαστε στις εκατόν τριάντα χώρες κάπου στη μέση. Δεν ξέρω πώς να εκτιμήσω αυτήν τη θέση από τη στιγμή που στις εκατόν τριάντα, υπάρχουν και χώρες κατώτερης οικονομικής ανάπτυξης από τη δική μας. Αλλά εκείνο το οποίο με εντυπωσιάζει είναι η θέση που έχει η χώρα μας σ’ όλες τις στατιστικές της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μεταξύ των είκοσι επτά χωρών. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις προόδους που έχουν γίνει στην ισότητα η χώρα μας κατέχει την εικοστή πέμπτη θέση και ως προς τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή κατέχουμε την εικοστή έκτη θέση στους είκοσι επτά.
Νομίζω ότι εδώ τα πράγματα δεν πάνε καλά και δεν αναφέρομαι μόνο στην πολιτική που είναι και θέμα των γυναικών, εάν θα έχουν αυτό το ειδικό ενδιαφέρον, αλλά αναφέρομαι και σ’ άλλους πίνακες που δείχνουν τη θέση της γυναίκας σ’ ό,τι αφορά την αγορά εργασίας. Όταν, λοιπόν, κατέχει τα πιο υποβαθμισμένα επαγγέλματα, εάν στην εξέλιξη την ιεραρχική μένει στις χαμηλά αμειβόμενες θέσεις, εάν η προσφερόμενη πρόνοια για την ανάπτυξη των παιδιών είναι τόσο χαμηλά, ώστε θα πρέπει τον περισσότερο χρόνο της να τον αφιερώνει στις οικογενειακές υποχρεώσεις, διερωτώμαι αν μπορούμε να ζητούμε εθελοντική εργασία και ανιδιοτελή κοινωνική προσφορά από τις γυναίκες σήμερα. Γι’ αυτό μαζί με το θαυμασμό, τον έπαινό μας και την υπερηφάνεια μας για το ότι οι γυναίκες προηγούνται στον εθελοντισμό και στην κοινωνική προσφορά, τη σημερινή ημέρα θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσουμε, για να προβληματιστούμε ειδικότερα σ’ αυτό το θέμα, πώς θα βοηθηθούν οι γυναίκες από τους άνδρες και από τις ίδιες τις γυναίκες και από το κράτος, ώστε να απαλυνθεί το βάρος τους από το συνδυασμό των πολλαπλών ρόλων που είναι υποχρεωμένες να διαδραματίζουν. Πώς, λοιπόν, θα διευκολυνθούν, ώστε να υπάρχει χρόνος για να κάνουν αυτό που ανήκει στη φύση τους και που προφανώς όλες το θέλουν; Να προσφέρονται εθελοντικά για την κοινωνική πρόνοια, για τον πολιτισμό, για τον αθλητισμό για τόσες δραστηριότητες που εξαρτώνται από τον εθελοντισμό. Ίσως με αφορμή αυτές τις στατιστικές που θα τις συζητήσουμε στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, θα μπορούσαμε να κάνουμε και μια γενική συζήτηση στην Ολομέλεια, όχι υπό τύπου εορτασμού και ύμνου προς τη γυναίκα, αλλά υπό τύπου κριτικής και ανάλυσης της κατάστασης και των προοπτικών που υπάρχουν.