Συνέντευξη (Εφημερίδα ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ, 11-9-2007)
Κυρία Πρόεδρε, μπαίνουμε στην τελική ευθεία μιας περίεργης προεκλογικής περιόδου, που σημαδεύτηκε από την τραγωδία που έπληξε τη χώρα μας, τις φοβερές πυρκαγιές και τις συνέπειές τους. Νιώθετε ειλικρινά ότι η κυβέρνηση ήταν αποτελεσματική; Φοβάστε πως η οργή μπορεί να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα;
Έχετε απόλυτο δίκιο για τις ιδιαίτερες συνθήκες αυτής της προεκλογικής περιόδου, και καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι με όσα έγιναν η προσπάθεια της κυβέρνησης αλλά και η προσοχή της κοινής γνώμης στράφηκε σε αυτές τις περιοχές που επλήγησαν, στο πως αυτοί οι άνθρωποι θα μπορέσουν να ορθοποδήσουν, στο πως ο τόπος θα μπορέσει να συνέλθει το ταχύτερο δυνατόν. Έχω πει αρκετές φορές και το πιστεύω απόλυτα, τόσο η κυβέρνηση όσο και ο κρατικός μηχανισμός έπραξαν το ανθρωπίνως δυνατόν τόσο για την αντιμετώπιση αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης, όσο και για την επόμενη μέρα. Η οργή τόσο των άμεσα πληγέντων, όσο και όλων των Ελλήνων είναι απολύτως δικαιολογημένη, αλλά στρέφεται κατά εκείνων που αποφάσισαν να κάψουν μέσα σε ένα καλοκαίρι ολόκληρη την Ελλάδα για να πετύχουν τους σκοπούς τους, όποιοι κι αν ήταν αυτοί. Ο κόσμος αναγνωρίζει την άμεση κινητοποίηση της κυβέρνησης και την προσπάθειά της, και αυτό πιστεύω πως θα φανεί και στην κάλπη.
Αναφέρεστε κι εσείς σε «αυτούς που αποφάσισαν να κάψουν την Ελλάδα». Υιοθετείτε δηλαδή τη θεωρία της ασύμμετρης απειλής;
Υιοθετώ την απορία και το σκεπτικισμό ολόκληρου του ελληνικού λαού, που δε θεωρεί τυχαία την ταυτόχρονη εκδήλωση τόσων πυρκαγιών τις ημέρες που ο άνεμος ευνοούσε την άμεση εξάπλωσή τους. Όπως όλοι, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό που ζήσαμε δεν ήταν προμελετημένο και γι’ αυτό εγκληματικό.
Ο κόσμος όμως αντιδρά περίεργα σε τέτοιες καταστάσεις, κυρία Πρόεδρε… Το ενδεχόμενο να στραφεί στα μικρότερα κόμματα ως έκφραση δυσαρέσκειας, και αυτό να στοιχίσει ενδεχομένως μια αυτοδύναμη κυβέρνηση στη Νέα Δημοκρατία δεν σας ανησυχεί;
Ασφαλώς και με ανησυχεί, γιατί πιστεύω βαθιά πως αυτό που χρειάζεται ο τόπος, ιδιαίτερα μετά από αυτή την τεράστια καταστροφή, είναι μια κυβέρνηση ισχυρή και αυτοδύναμη, μια κυβέρνηση που έζησε την τραγωδία από την πρώτη γραμμή, που φρόντισε για τα πρώτα άμεσα μέτρα, και έχει ήδη αρχίσει την εκπόνηση ολοκληρωμένου σχεδίου για την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη των περιοχών που επλήγησαν. Κακά τα ψέματα, οι κυβερνήσεις συνεργασίας δεν έχουν λειτουργήσει ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Φανταστείτε τώρα, με τόσο κρίσιμες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν για το μέλλον του τόπου, να προκύψει κάτι τέτοιο. Και δεν μιλώ μόνο για τις πυρκαγιές, που είναι μείζον και πρωτεύον θέμα, αλλά και για όλες τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ξεκινήσει τα τελευταία 3,5 χρόνια και απαιτούν μια ισχυρή και αποφασιστική κυβέρνηση, χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις, προκειμένου να ολοκληρωθούν. Είμαστε σε καλό δρόμο, και σε αυτόν πρέπει να μείνουμε.
Εσείς προσωπικά είστε σε καλό δρόμο; Δεν είναι δύσκολη για εσάς αυτή η προεκλογική εκστρατεία στην Α’ Αθηνών; Σας περιμέναμε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, και αντ’ αυτού έχετε να παλέψετε με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο…
Δύσκολη είναι, πρώτον γιατί η Α’ Περιφέρεια Αθηνών είναι ιδιαιτέρως απαιτητική και παρουσιάζει πάντοτε «συνωστισμό» αξιόλογων στελεχών. Και δεύτερον, διότι, όπως γνωρίζετε, λόγω της θέσεως και του αξιώματός μου που απαιτούσε να είμαι αντικειμενική και υπερκομματική, δεν είχα τη δυνατότητα να έρχομαι σε άμεση επαφή με τους ψηφοφόρους μου, να μετέχω σε κομματικές εκδηλώσεις. Από αυτή την άποψη είμαι σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους συνυποψηφίους μου, όμως είμαι αισιόδοξη γιατί πιστεύω πως οι Αθηναίοι θα μπορέσουν να εκτιμήσουν πλέον την προσφορά μου στο κοινοβούλιο και στην πολιτική όχι μόνο από τα έδρανα της Βουλής, αλλά και από τη θέση της Προέδρου.
Από τη θέση της Προέδρου, λοιπόν, πείτε για ποιο πράγμα είστε υπερήφανη, και τι είναι αυτό που θα θέλατε να κάνετε την επόμενη τετραετία.
Είμαι περήφανη για την επί των ημερών μου παρουσία της Βουλής των Ελλήνων στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στο εξωτερικό, για τις σημαντικές επαφές και τη σύσφιξη σχέσεων με κοινοβούλια ισχυρών χωρών, γιατί δώσαμε το παρόν σε χώρες όπου το Ελληνικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα έντονο και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για τις ομογενειακές κοινότητες. Είμαι περήφανη για τις εκθέσεις και τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Για την ψηφιοποίηση των συλλογών της Βουλής των Ελλήνων και τη δημιουργία portal επικοινωνίας με τους πολίτες, προγράμματα που έχουν ήδη ξεκινήσει. Όσον αφορά την επόμενη τετραετία, θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε κάποιες αλλαγές στον Κανονισμό, που να επιλύουν κάποια διαδικαστικά ζητήματα, αλλά και να δίνουν στο Κοινοβούλιο έναν πιο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, να μπορούμε να τοποθετούμαστε έναντι των προτάσεων και των νομοθετικών πρωτοβουλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεχθήκατε όμως, και δέχεστε και ακόμα, επιθέσεις. Η δήλωσή σας για τον περιορισμό των εθνικών συνόρων και της εθνικής κυριαρχίας συζητήθηκε πολύ, ιδιαίτερα από τον κύριο Καρατζαφέρη…
Απορώ ειλικρινά ακόμη με αυτό. Και βλέπω ότι ο κύριος Καρατζαφέρης το έχει αναγάγει σε μείζον εθνικό ζήτημα. Μάλλον θα πρέπει για πολλοστή φορά να το εξηγήσω: δεν αναφερόμουν φυσικά σε κυριολεκτικό περιορισμό. Αναφερόμουν, κι αυτό ο κύριος Καρατζαφέρης θα έπρεπε να το καταλαβαίνει, ως ευρωβουλευτής, στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών, ιδεών, υπηρεσιών μέσα στην Ευρωπαϊκή ένωση, στο γεγονός ότι τα σύνορα δεν παίζουν πλέον τον ίδιο στενό ρόλο που έπαιζαν παλιότερα. Είμαστε μέρος της μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας, και παλέψαμε ιδιαίτερα γι’ αυτό. Εκχωρούμε κι εμείς, και όλα τα κράτη-μέλη αρμοδιότητες και εξουσίες στην Ένωση, γιατί αυτό είναι προς το συμφέρον όλων μας. Πιο σαφής δεν νομίζω ότι μπορώ να γίνω. Άλλωστε δεν μπορώ, ούτε θέλω να αντιπαλέψω με τη μαύρη προπαγάνδα.